Praca, nadzieja, wiara

Polska 2009

W programie widzowie poznają zasady działania Ośrodka Profilaktyki i Rozwoju Osobowości w Bełchatowie. Autorzy dokumentu porozmawiają z osobami, którym ośrodek ten pomógł, jak i z jego twórcami.

Czas trwania:25 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Dokument/Reportaż

Praca, nadzieja, wiara w telewizji

Opis programu

Bełchatów to miasto jakich wiele... Mieszkają tu ludzie różnych wyznań, poglądów, o różnym stopniu zamożności. W 1983 roku powstała tu parafia ewangelicko - reformowana, a później Ośrodek Profilaktyki i Rozwoju Osobowości. Ośrodek działa już 15 rok. Jaki cel przyświecał jego twórcom? Na pewno stworzenie możliwości uczenia się i wypróbowania nowych wzorców zachowań, alternatywnych wobec zachowań patologicznych. Wokół ośrodka skupiła się grupa ludzi z różnych kręgów i środowisk: ewangelików, katolików i osób o nieokreślonym stosunku do religii, którzy uważają, że należy pomagać innym. Ta pomoc ma łączyć ludzi, pokonywać wszelkie granice, również wyznaniowe. Problemy wielkich i małych miast są takie same: alkoholizm, bezrobocie, narkomania, zubożenie ludzi, kryzys podstawowych wartości, co przyczynia się do powstawania tak zwanych rodzin dysfunkcyjnych. Aby pomóc właśnie takim rodzinom, w ośrodku prowadzona jest terapia, w ramach której proponowane są między innymi sposoby rozpoznawania własnych emocji i radzenia sobie z nimi, nauka asertywnych zachowań, podnoszenia poczucia własnej wartości w oparciu o rzeczywiste sukcesy, dostrzeganie swoich mocnych stron i umiejętności. W Ośrodku Profilaktyki i Rozwoju Osobowości działają także dwie akademie: Młodzieżowa Akademia Umiejętności, a także Grupy Alternatywnego Spędzania Czasu Wolnego - teatralne, plastyczne, muzyczne, zespoły wokalno - instrumentalne, będące ofertą alternatywną wobec spędzania czasu w sposób nieaprobowany społecznie (picie alkoholu, narkotyki, zachowania przestępcze). W programie widzowie poznają zasady działania Ośrodka Profilaktyki i Rozwoju Osobowości, autorzy porozmawiają o skutkach terapii, pokażą zarówno osoby, którym ośrodek ten pomógł i pomaga, jak i jego twórców. Po 15 latach podsumowują oni to, co zrobiono dla młodzieży i dzieci, mówią o osiągnięciach, wyjaśniają, kto na tym skorzystał i czy taka działalność ma sens.