Przejście podziemne

Polska 1974

Młody nauczyciel z prowincjonalnego miasteczka przyjeżdża do Warszawy z wycieczką szkolną. W przejściu podziemnym spotyka żonę, która go opuściła, by w stolicy ułożyć sobie życie na nowo.

Reżyseria:Krzysztof Kieślowski

Czas trwania:28 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Nowele filmowe

Przejście podziemne w telewizji

  • Teresa Budzisz-Krzyżanowska

  • Andrzej Seweryn

  • Anna Jaraczówna

  • Zygmunt Maciejewski

  • Jan Orsza Łukaszewicz

  • Janusz Skalski

  • Sławomir Idziak

    Zdjęcia

  • Krzysztof Kieślowski

    Reżyseria

  • Elżbieta Kurkowska

    Montaż

  • Krzysztof Kieślowski

    Scenariusz

  • Ireneusz Iredyński

    Scenariusz

  • Teresa Barska

    Scenografia

Opis programu

Dramat obyczajowy, 29 min, Polska 1972Scenariusz: Ireneusz Iredyński, Krzysztof KieślowskiReżyseria: Krzysztof KieślowskiZdjęcia: Sławomir IdziakAktorzy: Teresa Krzyżanowska, Andrzej Seweryn, Anna Jaraczówna, Zygmunt Maciejewski, Jan Orsza - Łukaszewicz, Janusz Skalski, Marcel Łoziński Młody nauczyciel z prowincjonalnego miasteczka przyjeżdża do Warszawy z wycieczką szkolną. W przejściu podziemnym w centrum miasta spotyka swą żonę, która opuściła go jakiś czas temu, by w stolicy ułożyć sobie życie na nowo. To spotkanie mężczyzna próbuje wykorzystać do ożywienia przeszłości i powtórnego nawiązania nici porozumienia, która łączyła go z żoną. Próbę tę przegrywa. Dzieli ich przepaść. Kobieta bezpowrotnie przeszła już na drugą stronę - stronę metropolii z jej cynizmem i brakiem uczuć. Bohater błąka się więc w labiryncie korytarzy, daremnie szukając normalnego ludzkiego kontaktu. Ten krótki telewizyjny dramat obyczajowy opowiadający o kryzysie wartości jest fabularnym debiutem Krzysztofa Kieślowskiego. Reżyser wykorzystał w nim swe wcześniejsze doświadczenia dokumentalisty, o czym wyraźnie świadczą niektóre formalne cechy filmu: zdjęcia robione ręczną kamerą, sposób narracji, montaż. Dzięki nim uzyskuje on w filmie obraz rzeczywistości chaotycznej i ulotnej, a perypetie bohaterów wydają się prawdziwsze, mocniej osadzone w autentycznym życiu.