Przez porównanie

Jednym z podstawowych elementów każdego domu a nawet miasta jest cegła. Niepozorna, całkiem normalna, właściwie niezauważalna. Reżyser filmu "Przez porównanie" w swoim obrazie pochylił się nad tematem cegły, która w znaczeniu symbolicznym może być punktem wyjścia do rozważań nad koncepcją pracy, jako takiej. Zwykła cegła pozwoliła twórcom dokumentu porównać jak wygląda praca w tradycyjnym społeczeństwie w Afryce, w kraju, gdzie przemysł jest średnio rozwinięty - Indiach, aby na koniec dotrzeć do Japonii i państw europejskich, które charakteryzują się wysokim uprzemysłowieniem. W filmie zostały pokazane techniki wytwarzania różnych cegieł. Ekipa filmowa odwiedziła małą wioskę w Burkina Faso, gdzie cegły produkowane są tradycyjną metodą, manufaktury w Indiach, gdzie wciąż używane są maszyny z lat 30tych ubiegłego wieku i w pełni zautomatyzowane fabryki w Niemczech. "Nigdy wcześniej nie miałem okazji przyjrzeć się z bliska tak dziwnemu procesowi" powiedział reżyser po zakończeniu zdjęć w Afryce. Narracja w filmie ograniczona jest do minimum, natomiast kamera jest blisko wszystkich wydarzeń - procesu powstawania cegieł. Dlatego tam, gdzie budulec wytwarzany jest w sposób tradycyjny, a sam proces produkcyjny jest swego rodzaju rytuałem, który absorbuje ludzi i jednocześnie buduje więzi między nimi, widzowie niemalże doświadczą uczucia, jakie wkładane jest w produkcję każdej cegły. Odwrotnie przy zdjęciach zmechanizowanych hal. Niestety tytułowe porównanie wypada na niekorzyść społeczeństw wysoko uprzemysłowionych, które wznoszą zimne domy bez dusz.