Przypadek

Trzy różne losy jednego człowieka, trzy potencjalne życiorysy, wynikające z przypadku, z pozornie drobnego faktu, który zasadniczo zmienia dalszy bieg wydarzeń. Początek owego życiorysu jest we wszystkich wersjach jednakowy. Witek Długosz urodził się w Poznaniu w czerwcu 1956 r. , kiedy jego ojciec - inżynier w Zakładach Cegielskiego - uczestniczył w strajku. Matka i brat bliźniak umarli przy porodzie. Witek wraz z ojcem przeniósł się do Łodzi, gdzie zamieszkał u ciotki - przedwojennej komunistki. Tu chodził do szkoły, przeżył pierwszą miłość do Czuszki - koleżanki z klasy, tu zdał maturę i rozpoczął studia medyczne. Kiedy Witek był na trzecim roku, zmarł ojciec. Po jego śmierci chłopak zdecydował się na wyjazd do Warszawy. Od tego momentu zaczynają się różne wersje jego przyszłych losów. W jednej z nich za sprawą poznanego w pociągu komunisty Witek sam zostaje aktywistą partyjnym, którego błyskotliwa kariera zachwieje się w 1981 r. , gdy kraj ogarnie fala solidarnościowych strajków. W drugiej za bójkę z sokistą na stacji zostaje skazany na miesiąc robót publicznych. Poznaje tam działacza opozycji, wciąga się stopniowo do pracy konspiracyjnej. Rezygnuje z interesującego wyjazdu do Francji, gdyż w zamian za otrzymanie paszportu musiałby przystać na współpracę z resortem bezpieczeństwa. Niespodziewanie z zachodnich radiostacji dowiaduje się o strajkach w Polsce. W trzeciej wersji Witek spóźnia się na pociąg do Warszawy i na dworcu spotyka Olgę, dawną koleżankę z klasy. Zakochuje się w niej, wraca na studia, żeni się z Olgą, rodzi im się syn. Po dyplomie Witek poświęca się pracy naukowej. Wkrótce dziekan proponuje mu wyjazd do Libii z cyklem wykładów. Na lotnisku przy pożegnaniu Olga oznajmia mężowi, że oczekuje drugiego dziecka. Realizując w 1979 r. "Amatora" Krzysztof Kieślowski zaznaczył swoje związki z kinem moralnego niepokoju - nurtem dominującym w polskiej kinematografii końca lat 70. Tworzyły je kolejne utwory o trzydziestolatkach, którzy nie potrafią znaleźć dla siebie miejsca w fasadowo ustabilizowanym społeczeństwie. W "Przypadku" Kieślowski stworzył jednak swemu bohaterowi możliwości wyboru między trzema rodzajami życiowej aktywności. Ale, jak twierdzi reżyser, "człowiek jest jak gdyby przeznaczony do postępowania w pewien określony sposób niezależnie od okoliczności. Postać w filmie znajduje się na trzech różnych drogach, ale zasadniczo pozostaje taka sama". Dramat psychologiczny, 113 min, Polska 1981 Scenariusz i reżyseria: Krzysztof Kieślowski Muzyka: Wojciech Kilar Aktorzy: Bogusław Linda, Tadeusz Łomnicki, Zbigniew Zapasiewicz, Bogusław Pawelec, Marzena Trybała, Jacek Borkowski, Jacek Sas - Uhrynowski, Adam Ferency i inni