Pusher III: jestem aniołem śmierci

Ostatnia część kultowej trylogii gangsterskiej, która Duńczykom ofiarowała ich własne "Ulice nędzy". Milo (Zlatko Buric), starzejący się serbski boss narkotykowy, którego poznaliśmy w dwóch poprzednich częściach trylogii, wychodzi tym razem na pierwszy plan. Jego życie "zawodowe" splata się intensywnie z prywatnym. Milo przygotowuje się do hucznych obchodów 25. urodzin swojej córki, Mileny (Marinela Dekic). W przerwach odwiedza klub Anonimowych Narkomanów, żeby nie poddać się znów nałogowi, a także dogląda transportu zamówionej heroiny. Zamiast heroiny Milo otrzymuje transport 10 tysięcy pigułek ecstasy. Gangsterowi udaje się wyjaśnić pomyłkę, ale pigułki postanawia zachować, aby na nich również zarobić. Milo nie ma jednak doświadczenia w rozprowadzaniu takiego towaru i o pomoc musi zwrócić się do innego handlarza, Little Mohammeda (Ilyas Agac). Ten z kolei domaga się od starego bossa, aby uznał młodych gangsterów z Kopenhagi. Milo orientuje się, że jeżeli przestanie być czujny, może stracić swoją pozycję w kopenhaskim podziemiu narkotykowym. Tymczasem zaczynają się obchody urodzin Mileny. Pierwszy tytuł składający się na trylogię "Pusher" zainicjował w Danii gatunek dramatu gangsterskiego. Film portretujący w odarty z romantyzmu, przeźroczysty niemal sposób środowisko narkotykowych tuzów z Kopenhagi, szybko osiągnął status kultowego. Duńczycy ubierali się i mówili jak bohaterowie - zwłaszcza jak Frank grany w pierwszej części przez Kima Bodnię. O filmie "Pusher III: Jestem aniołem śmierci" wielu mówi, że to najlepsza część trylogii.