Queimada

Słynny historyczny fresk, który narodził się z wiary reżysera Gillo Pontecorvo w neomarksistowskie teorie, a stał się refleksją nad wolnością, władzą i mechanizmami rewolucji - głównie za sprawą wspaniałej roli Marlona Brando. Jest wiek XIX. Z Wysp Brytyjskich do Queimady, portugalskiej kolonii na Antylach, wyrusza statek, na którego pokładzie podróżuje cyniczny i błyskotliwy agent do zadań specjalnych, William Walker (Marlon Brando). Ma przed sobą trudne zadanie: chce zachęcić tamtejszą ludność do powstania przeciwko kolonizatorom, aby w ten sposób złamać portugalski monopol handlu cukrem. Na czele powstania, za sprawą Walkera, staje prosty, ale przenikliwy tragarz, José Dolores (Evaristo Márquez). Mija dziesięć lat. Do Walkera zwraca się zarząd Brytyjskiego Towarzystwa Cukrowniczego, który martwi się o swoje interesy na Queimadzie. Wynajmują Walkera, który ponownie przemierza ocean, aby dotrzeć do wysepki. Na miejscu doprowadza do prowokacji, wskutek której oddziały miejscowej junty zwracają się przeciwko ludziom Doloresa. "Queimada" to alegoryczny, epicki w sposobie narracji obraz Gillo Pontecorvo, włoskiego reżysera sympatyzującego z teoriami marksistów i komunistów. Filmowym manifestem poglądów twórcy jest słynna "Bitwa o Algier", stylizowana na dokument opowieść o niepodległościowych walkach Algierczyków, nagrodzona Złotym Lwem w Wenecji. Podobny ton powraca w "Queimadzie", która nazywana jest filmową ilustracją do nauk Frantza Farona - neomarksisty głoszącego chłopską rewolucję przeciw neokolonializmowi w krajach Trzeciego Świata.