Sfinks - zagadki historii

Trudno o przykład równie błyskotliwego sukcesu, jaki osiągnął pustynny lud semicki, zamieszkujący od trzeciego tysiąclecia przed Chrystusem wybrzeża Libanu. Z karzełka, zależnego od łaskawości satrapów doby wczesnej starożytności, przeobraził się w jedną z największych potęg antyku. Nie uczynił tego siłą mięśni i oręża, lecz przede wszystkim mocą inteligencji, przezorności i wyobraźni. W ciągu wieków Fenicjanie nieomal zmonopolizowali żeglugę handlową na Morzu Śródziemnym. Zbudowali wiele wspaniałych miast i fortec, założyli kolonie na północnych wybrzeżach Czarnego Lądu i w Hiszpanii. W iberyjskich kopalniach Rio Tinto wydobywali srebro i miedź już przed trzema tysiącami lat. W siódmym wieku przed naszą erą opłynęli kontynent afrykański. Z Herodotowego opisu owej wyprawy korzystał po ponad dwóch tysiącleciach Vasco da Gama, szukający morskiej drogi do Indii. Dotarli też na Wyspy Brytyjskie i na zagubione na Atlantyku Azory. Być może, już dwadzieścia wieków przed Kolumbem odkryli Amerykę! Fenicjanom przypisuje się też stworzenie alfabetu, przejętego później przez Greków i Rzymian. Jeszcze chętniej obydwie cywilizacje świata antycznego przejęłyby fenickie interesy handlowe. Grekom nie udała się ta sztuka. Ostro rywalizowali z konkurentami, lecz walka nie przerodziła się w totalne starcie, całkowicie eliminujące jednego z rywali. Rzymianie byli bardziej konsekwentni. Wiedzieli, że nie obejdzie się bez decydującej rozprawy z Fenicjanami i ich założoną w Afryce nową stolicą - Kartaginą. W basenie Morza Śródziemnego nie było miejsca dla dwóch potęg.