Skazani na banicję

"Wygnani do raju" to opowieść o dramatycznych losach brytyjskich skazańców, o miłości, przyjaźni, wreszcie o rozpaczliwej walce o przetrwanie grupy skazańców, których pilnują szeregowi żołnierze, dowodzeni przez wyższych rangą oficerów. Akcja rozpoczyna się w 1788 roku na południowo - wschodnim wybrzeżu Australii. To tu między niedostępnym buszem a potężnym Pacyfikiem powstała pierwsza karna kolonia, w której przebywają na ciężkich robotach skazańcy, i gdzie obowiązują surowe zasady. Przede wszystkim skazani mężczyźni nie mogą zbliżać się do żadnej z osadzonych tu kobiet, jeżeli ta nie jest jego żoną. Za nieposłuszeństwo grozi stryczek. Za to kobiety muszą zaspokajać potrzeby żołnierzy, by nie doszło wśród nich do buntu. Dowództwo dba w ten sposób o podwładnych, którzy są z dala od swoich domów i rodzin.

Przebywająca w kolonii karnej Elizabeth Quinn spędza noc w męskim baraku ze swym ukochanym Tommym Barrettem. Dręczą ją koszmary senne i zaczyna krzyczeć przez sen, wywołując alarm wśród żołnierzy. Próbuje uciekać, ale zostaje schwytana. Nie wyjawia jednak imienia ukochanego, wiedząc, że za ten czyn Tommy zostanie natychmiast powieszony. Chroniąc go, sama zostaje skazana na karę chłosty. Na oczach wszystkich skazańców dostaje 25 batów, przedtem błagając potajemnie Tommy'ego, by nie ujawniał się, bo ona wszystko zniesie, oprócz jego śmierci. Tommy nie może wyprzeć się miłości, chce być blisko Elizabeth, opatrywać jej rany. Nie mogą wziąć ślubu, bo obydwoje nie są wolni, pozostawili swoich współmałżonków w Anglii. Dlatego Tommy zostaje skazany na karę śmierci przez powieszenie. Wyrok ma wykonać sam pastor. Jego żona nie zamierza jednak przyglądać się obojętnie, kiedy będzie ginąć niewinny człowiek.