Skradzione dzieciństwo

Film opowiada o losach trojga, z blisko 200 tysięcy dzieci, uznanych przez niemieckich lekarzy SS za "rasowo czyste". Dzieci te zabrane w czasie II wojny światowej z polskich rodzin i polskich sierocińców, poddane zostały przymusowej germanizacji w tzw. Kinderheimach, a następnie oddane na wychowanie niemieckim rodzinom. Bohaterkami filmu są: Barbara Paciorkiewicz z Łodzi, zabrana z domu babki, trafiła do rodziny nauczycieli z Lemgo. W Lemgo poznała małą Helgę, ktora także została adoptowana w czasie wojny. Obie dowiedziały się, że nie są Niemkani w 1946 roku, obie przeżyły dramat. Do tego samego Lemgo pani Ludeking, gaulaiterin z NSDAP przywiozła małego Romana, sierotę z Łodzi, któremu zmieniono imię na Herman. Herman dowiedział się o swoim pochodzeniu już jako człowiek dorosły. Alodia Witaszek z Poznania była córką konspiratora - doktora Witaszka, straconego w Forcie VII. Zabrana do Heimu, po aresztowaniu rodziców, trafiła do Stendahla pod Berlinem.