Sztuka błądzenia

Polska 1998

Henryk Waniek, malarz, pisarz i filozof wyrusza w podróż po Śląsku. Nostalgiczną wędrówkę rozpoczyna w rodzinnym Oświęcimiu w pięćdziesiątą szóstą rocznicę urodzin.

Czas trwania:49 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film dokumentalny

Sztuka błądzenia w telewizji

  • Andrzej Titkow

    Autor

Opis programu

Moje dzieciństwo pachniało chlebem. Wracałem na czwarte piętro w oparach świeżego chleba. A mistrzem w tej piekarni był niejaki pan Krakowsky, z "ygrek" na końcu. To był człowiek, który nigdy w życiu nie nauczył się po polsku więcej niż "dziękuję" i "dzień dobry". Taki człowiek, który w czasie okupacji właściwie ratował naszą rodzinę od głodu w Katowicach. Moi dziadkowie przeżyli wojnę dzięki temu Niemcowi, ponieważ nie dostawali żadnych zasiłków i nie mieli prawa do pracy, bo nie podpisali volkslisty. A po wojnie, jak przyszli Sowieci, to ciach! Krakowskiego, bo Niemiec, od razu do więzienia! No i wtedy mój dziadek wydostał Krakowskiego z więzienia... Henryk Waniek, malarz, pisarz i filozof wyrusza w podróż po swej małej ojczyźnie - Śląsku. Nostalgiczną wędrówkę rozpoczyna w rodzinnym Oświęcimiu w pięćdziesiątą szóstą rocznicę urodzin. Owe narodziny nie były zresztą rzeczą najzupełniej pewną, przynajmniej dla urzędników. Stosowne dokumenty uległy bowiem zniszczeniu i wedle prawa bohater filmu w ogóle się nie narodził. Metrykę ma tylko dzięki uprzejmości dwóch świadków, którzy sądownie potwierdzili jego istnienie. Kolejnymi etapami podróży są Sośnicowice, gdzie w 1852 roku wystawiono dyplom mistrza szewskiego dla prapradziadka Wańka, Racibórz leżący w połowie drogi między Górnym i Dolnym Śląskiem - ziemia pogranicza, "Świat Bardo" według Tybetańczyków, oraz Wrocław, najpiękniejsze miasto Śląska. Następnie pisarz odwiedza Wambierzyce, śląską Jerozolimę, Wolimierz, wreszcie Zgorzelec. To już koniec Polski, lecz Waniek dobrze czuje się na pograniczach. "To właściwe miejsce dla człowieka. Nie musi stawać po którejś ze stron barykady.." Podczas podróży bohater filmu spotyka wielu przyjaciół. Są wśród nich ludzie o głośnych nazwiskach: Tadeusz Sobolewski, Andrzej Urbanowicz, Stanisław Sojka, Olga Tokarczuk, oraz nieznani ogółowi. Ale dla Henryka Wańka ważna jest każda osoba, jaką spotyka w życiu, nawet przecinający bilet konduktor pociągu. Film dokumentalny, 49 min, Polska 1998 Scenariusz i realizacja: Andrzej Titkow Zdjęcia: Jacek Knopp Muzyka: Stanisław Sojka Występują: Henryk Waniek, Tadeusz Sobolewski, Andrzej Urbanowicz, Eugeniusz Get - Stankiewicz, Olga Tokarczuk, Stanisław Sojka i inni