Tajne wojny CIA

Inny jest podział kompetencji CIA i FBI: ta pierwsza prowadzi akcje wywiadowcze poza granicami USA, druga - na terenie państwa. Centralna Agencja Wywiadowcza (Central Intelligence Agency) została utworzona przez prezydenta Harry'ego Trumana w 1947 roku. Powołanie do życia nowej agencji było policzkiem dla szefów FBI. Antagonizm między CIA i FBI przetrwał pół wieku. Truman zadecydował, że potrzebna jest instytucja, która koncentrowałaby się na rozszyfrowywaniu potencjalnych spisków poza granicami Ameryki. CIA (powołana równocześnie z Krajową Radą Bezpieczeństwa) gromadzi i analizuje dane pozyskiwane też od innych wywiadów (FBI, Pentagonu lub obcych). Od początku istnienia dysponowała bardzo szerokimi kompetencjami i dużymi funduszami na realizację swoich celów. Również sama finansuje stowarzyszenia, związki czy instytucje. W trzyodcinkowym dokumencie "Tajne wojny CIA" poznajemy chronologicznie historię agencji, o której opowiadają jej byli i obecni pracownicy różnych szczebli hierarchii: od szefów instytucji po szeregowych agentów operacyjnych, w sumie niemal trzydzieści osób. CZĘŚĆ 1: TAJNE OPERACJE Pierwsze trzy dekady istnienia CIA: od powołania przez prezydenta Harry'ego Trumana po prezydenturę Geralda Forda. Początkowo agencja zatrudnia jedynie 35 osób; z czasem liczba ta wzrasta do 100 tysięcy (! ). Truman podporządkowuje CIA bezpośrednio prezydentowi, ale to też szybko się zmienia. Do zadań agencji należy zbieranie informacji - interwencje można podjąć jedynie wtedy, gdy zawodzi dyplomacja, a działania wojskowe są niemożliwe. Od lat 50. agencja skupia całą swoją uwagę głównie na Związku Radzieckim i działaniach w tzw. "bananowych republikach". Sen z powiek kolejnych szefów CIA spędza szczególnie przywódca socjalistycznej Kuby - Fidel Castro, na którego przeprowadza się łącznie kilkadziesiąt zamachów. Na przełomie lat 60. i 70. dochodzi do pierwszych poważnych zachwiań autorytetem agencji (wojna w Zatoce Świń, zabójstwa braci Kennedych, prezydentura Nixona).