Tango ptaka
Polska 1980
Agata, zawodniczka wioślarskiego klubu sportowego, jest zakochana w Robercie. W gronie licznych kochanek chłopaka znajduje się trenerka dziewczyny, która usuwa ją z reprezentacji.
Reżyseria:Andrzej Jurga
Czas trwania:130 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Film obyczajowy
Alicja Bienicewicz
jako Agata
Emilian Kamiński
jako Robert
Marek Probosz
jako Staszek
Jerzy Łapiński
jako prezes
Elżbieta Nowacka
jako trenerka
Stanisław Michalski
jako bosman
Andrzej Jurga
Scenariusz
Andrzej Jurga
Reżyseria
Teresa Miziołek
Montaż
Ireneusz Hartowicz
Zdjęcia
Andrzej Głowiński
Muzyka
Andrzej Zielonka
Producent
Opis programu
Agata (Alicja Bieniewicz) trenuje w wioślarskim klubie sportowym. Jest jedną z lepszych zawodniczek, dlatego zostaje zakwalifikowana do reprezentacyjnej "ósemki", która będzie walczyć o puchar zawodów zorganizowanych z okazji rocznicy powstania klubu. Agata jest zakochana w Robercie (Emilian Kamiński), z którym przeżywa pierwsze erotyczne uniesienia. Chłopak okazuje się jednak cynikiem, któremu nie wystarcza jedna kobieta. Wśród jego licznych kochanek jest między innymi trenerka Agaty, która usuwa dziewczynę z reprezentacji. Załamana wioślarka szuka pocieszenia w towarzystwie Staszka (Marek Probosz), sympatycznego stoczniowca mieszkającego w hotelu robotniczym. Pewnego dnia chłopak zabiera ją na przejażdżkę samochodem, która kończy się nieprzyjemnym spotkaniem z policją. Dziewczyna zaczyna podejrzewać, że jej przyjaciel ukradł samochód. Tymczasem wychodzą na jaw finansowe przekręty Roberta, który okazuje się mieć bardzo konkretne plany związane z klubem sportowym. Andrzej Jurga przejdzie do historii polskiej kinematografii między innymi dzięki swojej działalności pedagogicznej. Reżyser przede wszystkim filmów dokumentalnych przez wiele lat wykładał na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, a w latach 90. był też jego dziekanem. Za swoje dokumenty odebrał wiele prestiżowych nagród. W Amsterdamie nagrodzono go za debiutanckiego "Suflera" (1967), w Londynie za "Interwał" (1973), a w Oberhausen dwukrotnie za "W dół i w górę" (1975) oraz "Kalosz" (1977). Jako wykładowca niekiedy zaskakiwał surowością, ale znacznie częściej życzliwością. Jak sam mówi: "Konsultacje domowe zajmują mi ponad połowę życia". Jurga słynie z tego, że jest w stanie całymi latami starać się o filmy, które są tego warte. Jego wytrwałość nierzadko przynosiła efekty: wiele studenckich filmów, których był opiekunem zdobywało prestiżowe nagrody na światowych festiwalach. Tak było m.in. z nominacją do studenckiego Oscara dla Michała Rosy za "Gry i zabawy wojenne".