Teatr Telewizji - Republika marzeń

Republika marzeń, Polska 1999

Adaptacja teatralna jednego z utworów Brunona Schulza będącego kolejną wyprawą w mityczny świat dzieciństwa i pochwałą marzeń.

Reżyseria:Rudolf Zioło

Czas trwania:75 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Teatr/Spektakl teatralny

Teatr Telewizji - Republika marzeń w telewizji

  • Jan Peszek

    jako Jakub

  • Henryk Niebudek

    jako Józef

  • Teresa Sawicka

    jako Henrietta

  • Jan Lauterbach

    jako Józio

  • Agnieszka Schimscheiner

    jako Polda, Klientka

  • Jerzy Grałek

    jako Teodor

  • Jacek Knopp

    Zdjęcia

  • Rudolf Zioło

    Reżyseria

  • Bolesław Rawski

    Muzyka

  • Andrzej Witkowski

    Scenografia

Opis programu

REPUBLIKA MARZEŃSpektakl, 75 min, Polska 1999Reżyseria i adaptacja tv: Rudolf Zioło Scenografia i kostiumy: Andrzej Witkowski Zdjęcia: Jacek KnoppMuzyka: Bolesław RawskiWystępują: Jan Peszek (Jakub), Henryk Niebudek (Józef), Jan Paweł Lauterbach (Józio), Teresa Sawicka (Henrietta), Beata Fudalej (Adela), Agnieszka Schimscheiner (Polda, Klientka), Małgorzata Hajewska (Paulina), Jerzy Grałek (Teodor), Krzysztof Dracz (Leopold),Paweł Gędlek (Leon), Marek Walczak (Subiekt), Ryszard Jasiński (Szloma), Andrzej Franczyk (Kupiec I), Teodor Gendera (Kupiec II), Olga Szwajgier (Aida), Maria Peszek (Tłuja), Mariusz Wojciechowski (Emilo, Edek), Tomasz Schimscheiner (Subiekt, Transwestyta) i inni Republika marzeń to kraina wykreowana przez wyobraźnię Brunona Schulza. Owo niezwykłe i ulotne "suwerenne terytorium poezji" opisał w miniaturze prozatorskiej, która nigdy nie weszła w skład ani "Sklepów cynamonowych", ani "Sanatorium pod Klepsydrą" - dwu zbiorów nowel opublikowanych jeszcze za życia pisarza. Utwór, będący dla Schulza kolejną wyprawą w mityczny świat dzieciństwa i pochwałą marzeń, dla Rudolfa Zioły stał się pretekstem do oryginalnej, osobistej interpretacji literackiego dorobku autora "Komety". Własną wizję Schulzowskiej "Republiki marzeń" przedstawia Zioło z dwóch perspektyw narracyjnych: dorosłego Józefa, powracającego we wspomnieniach do swych "szczenięcych lat" oraz nastoletniego Józia - bezpośredniego świadka pełnego fantazji i humoru czasu, kiedy żył jeszcze jego ojciec Jakub. Podobnie jak w prozie Schulza, tak i w spektaklu Ziołyojciec jest centralną postacią fabuły. Widz śledzi więc przebieg jego choroby, upadek sklepu bławatnego i wreszcie historię daremnej walki zasad dziewiętnastowiecznego handlu z agresywnym naporem tandety. Zmęczony zmaganiami z przeciwnościami losu Jakub często ucieka w fantastyczne światy poezji i herezji. Wędrując po bezdrożach swej rozbuchanej wyobraźni, klucząc w skomplikowanych labiryntach myśli, próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie o sens życia, stara się zapomnieć o porażającej jałowości egzystencji i lęku przed śmiercią. Choć od zgonu Jakuba upłynęło już wiele lat, Józef wciąż zafascynowany jego postacią usiłujezgłębić tajemnicę ojca, przeniknąć mityczną aurę, którą emanował. Tłem dla tych wędrówek w przeszłość staje się pełen tajemniczych zakamarków dom, położony wśród zapuszczonych podwórek i placów współczesnego Kazimierza.