Transylwania

Mieszkająca we Francji Włoszka Zingarina (Asia Argento) wyrusza w podróż do Rumunii, aby odszukać Milana (Marco Castoldi), byłego kochanka, z którym spodziewa się dziecka. Towarzyszy jej przyjaciółka, Marie (Amira Casar). Ciężarna kobieta odnajduje Milana na ludowym festynie, ale zostaje przez niego szorstko i stanowczo odrzucona. "Nie kocham Cię" - mówi mężczyzna, który wcześniej bez słowa porzucił ją we Francji. Zrozpaczona Zingarina oddziela się od przyjaciółki, jedynej osoby, która łączy ją z przeszłością i rozpoczyna tułaczkę po nieznanym kraju. Nosząca cygańskie stroje Zingarina spotyka na swojej drodze dużo starszego handlarza złotem Czangalo (Birol Ünel). Oboje są outsiderami noszącymi w sercu ból zdrady. Łączy ich również brak korzeni i wyraźnego celu wędrówki. W krajobrazie postkomunistycznej Rumunii, zaskakującej pogańskimi rytuałami, biedą, nieustającą fiestą i żywiołową muzyką, Zingarina odnajduje wewnętrzny spokój i udaje jej się określić swoje uczucia do dziecka, które nosi. Mieszkający we Francji Tony Gatlif zapisał się w historii kina przede wszystkim jako piewca kultury cygańskiej: świata gorących uczuć, emocjonalnej muzyki, włóczęgi i niezmąconej zakazami i granicami wolności. Urodzony w Algierii Gatlif, syn cygańskich emigrantów z Hiszpanii, w młodości wyjechał do Francji wraz z falą uchodźców z początku lat 60. Kino odkrył jeszcze w Algierii dzięki jednemu ze swoich szkolnych nauczycieli, we Francji natomiast kinowe sale służyły mu często za nocleg i jedyne schronienie. Emigrant bez grosza przy duszy szybko wszedł w konflikt z prawem i posmakował życia w poprawczaku. Uratowała go miłość do kina. Cudem spotkany idol Gatlifa, aktor Michel Simon, pomógł mu zapisać się do szkoły aktorskiej, po której młody Cygan zaczął próbować sił jako scenarzysta. Jego dwa pierwsze filmy "La rage au poing" i "La terre au ventre" nie ukazały się we Francji - drastycznie przedstawiona w nich sytuacja Cyganów nie spodobała się dystrybutorom. Dopiero po "Les Princes" stało się o nim głośno.