Trzy kobiety

Nieśmiała i stroniąca od ludzi Pinky Rose (Sissy Spacek) podejmuje pracę pielęgniarki w ośrodku rehabilitacyjnym. Poznaje tam Millie Lamoreaux (Shelley Duvall), która ma pomóc młodszej koleżance wdrożyć się w obowiązki. Kobiety wynajmują wspólnie mieszkanie i szybko nawiązują silną więź emocjonalną. Wkrótce Pinky poznaje też znajomych Millie, właściciela baru Dodge City, Edgara Harta (Robert Fortier) i jego żonę Willie (Janice Rule). Pinky jest pod wrażeniem współlokatorki, która wydaje się mieć ogromne powodzenie u mężczyzn. Pewnego dnia zastaje Millie z Hartem. Incydent ten poprzedza cały szereg dramatycznych zdarzeń, które gwałtownie odmieniają losy bohaterek. W zgodnej opinii krytyków "Trzy kobiety" to jeden z najlepszych filmów Roberta Altmana. Zrealizowany z punktu widzenia kobiecych bohaterek, wykazuje pewne podobieństwo do głośnej "Persony" Ingmara Bergmana, choć sam Altman utrzymywał, że inspiracji do nakręcenia filmu dostarczyły mu nawiedzające go sny. Tłumaczyłoby to pewną oniryczną aurę filmu i nieco porwaną fabułę (na planie pracowano ponoć bez pełnego scenariusza). Według słów samego reżysera ten niepokojący dramat psychologiczny miał być poświęcony przemianom osobowości wymuszanym przez normy społeczne. Metamorfozom takim ulegają jego bohaterki. Śmiałe przedsięwzięcie Altmana nie mogłoby zakończyć się sukcesem, gdyby nie znakomite występy odtwórczyń głównych ról - renomowanych aktorek kina amerykańskiego: Sissy Spacek i Shelley Duvall. Ta druga została uhonorowana za kreację Millie Złotą Palmą na festiwalu w Cannes w 1977 roku.