Ucho wewnętrzne

Próba przedstawienia artystycznej biografii Mikołaja Trzaski (saksofonisty, klarnecisty i kompozytora) w kontekście łączących go relacji z innymi muzykami oraz podczas indywidualnych poszukiwań, refleksji wypływających z poszczególnych spotkań. Wśród najbliższych współpracowników głównego bohatera znajdują się m.in. gitarzysta Raphael Rogiński oraz pisarz Andrzej Stasiuk. Trzaska prowadzi nas przez meandry polskiej i światowej sceny muzyki improwizowanej, wskazując na obszary, inspiracje, korzenie, z których owa muzyka czerpie. Istotne okazują się dociekania pod powierzchnią wydobywanych dźwięków; znaczenia, konotacje, jakie ze sobą niosą. Przemiana, jaka dokonuje się w bohaterze, dotyczy bardziejsfery egzystencjalnej, aniżeli formalnej. Film jest opowieścią o relacyjności spotkań muzycznych, poszukiwaniutożsamości, przyjaźni i przemijaniu. (filmpolski)