Uśpiona

Nominowany do Złotego Lwa i jednocześnie oprotestowany na festiwalu w Wenecji film włoskiego klasyka, jakim jest Marco Bellocchio. Punkt wyjścia opowieści to autentyczna, głośna we Włoszech historia eutanazji kobiety przebywającej w wieloletniej śpiączce. Eluana Englaro, która od 17 lat przebywa w śpiączce, ma być na prośbę ojca, udręczonego cierpieniem córki, odłączona od sprzętu medycznego podtrzymującego jej życie. Decyzja zdeterminowanego rodzica dziewczyny zamienia się w medialną sensację. Protestują zwolennicy Kościoła, grzmi populistyczny premier Silvio Berlusconi, perorują parlamentarzyści, którzy mają zdecydować o tym, czy ustawa wstrzymująca eutanazję zostanie przyjęta. Wokół tej dramatycznej historii rozgrywają się pozostałe wątki. Maria - religijna dziewczyna, która walczy o utrzymanie Eluany przy życiu - nieoczekiwanie zakochuje się w chłopaku o skrajnie odmiennych poglądach. Złamany śmiercią żony senator rozważa, czy podjąć decyzję wbrew własnemu sumieniu. Młoda narkomanka Rossa zmienia swoje życie po spotkaniu z pewnym lekarzem, a wielka aktorka całkowicie poświęca się roli matki-opiekunki, troszcząc się o będącą w śpiączce córkę. Marco Bellocchio zdecydował się podjąć w "Uśpionej" jeden z palących problemów współczesności i to taki, którym przez wiele miesięcy żyły włoskie media. Z maestrią godną doświadczonego filmowca udało mu się tak poprowadzić wątki, by uniknąć wrażenia gazetowej publicystyki. Zamiast tego stworzył intymne portrety ludzi dotkniętych cierpieniem, których tłem jest właśnie publiczna debata. Film wzbudził kontrowersje wśród przeciwników eutanazji protestujących z transparentami podczas festiwalu w Wenecji. Ostatecznie jednak Bellocchio wyjechał z Wenecji doceniony - otrzymał Nagrodę Specjalną. Urodzony w 1939 roku Marco Bellocchio należy dziś do najbardziej cenionych włoskich reżyserów. Zadebiutował w 1965 roku głośnymi "Pięściami w kieszeni" - krytycznym portretem pełnej hipokryzji mieszczańskiej rodziny. Do najsłynniejszych dzieł Włocha należą: "Zwycięzca", "Czas religii", "Witaj, nocy". Jego filmy aż sześciokrotnie walczyły o Złotą Palmę w Cannes, a on sam w 2011 roku otrzymał w Wenecji Złotego Lwa za całokształt twórczości.