W zimie minie rok

Eliane Richter (Corinna Harfouch) traci w tragicznych okolicznościach ukochanego, 19-letniego syna (Cyril Sjöström). Rok później zleca artyście-malarzowi, Maksowi Hollanderowi (Josef Bierbichler) namalowanie obrazu, na którym ma się znaleźć odtworzona z rodzinnych fotografii i filmów postać zmarłego Alexandra wraz ze starszą siostrą, utalentowaną tancerką baletową, Lilli (Karoline Herfurth). Dziewczyna, nie chcąc sprzeciwić się pogrążonej w smutku matce, niechętnie zjawia się w pracowni malarza. Niepewna siebie, spragniona uwagi innych niespodziewanie nawiązuje nić porozumienia z dużo starszym mężczyzną. Doświadcza z jego strony zainteresowania, którego nie zaznała ze strony bliskich. Efekt końcowy ich pracy jest wprawdzie daleki od zamierzeń Eliane, ale dla rodziny ma niebagatelną wartość terapeutyczną. "W zimie minie rok", czwarty pełnometrażowy film Caroline Link, był jednym z najbardziej wyczekiwanych obrazów w Niemczech w 2008 roku. "To film o leczącej mocy sztuki" - wyjaśniała jeszcze przed premierą niecierpliwym dziennikarzom reżyserka, która dołączyła do grona największych osobowości tamtejszego kina za sprawą "Nigdzie w Afryce" z 2001 roku. Poetycka opowieść o rodzinie niemieckich Żydów, która wobec wybuchu wojny jest zmuszona do wyjazdu na Czarny Ląd, przyniosła niemieckiej kinematografii długo oczekiwanego Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Tym razem Caroline Link zdecydowała się przenieść na ekran kameralną historię zaczerpniętą z powieści "Aftermath" amerykańskiego pisarza Scotta Campbella. W kręgu zainteresowań reżyserki w dalszym ciągu pozostaje rodzina postawiona w obliczu dramatycznych okoliczności. Tym razem motorem zdarzeń jest tragiczna, samobójcza śmierć nastoletniego Alexandra, z którą każdy z członków rodziny próbuje uporać się w sobie właściwy sposób. W porównaniu do powieści Campbella w filmie zmieniło się miejsce akcji ze wschodniego wybrzeża USA na Bawarię, gdzie reżyserka spędziła większą część życia.