Warszawa Jana Nowaka-Jeziorańskiego

20 stycznia 2007 r. minęła druga rocznica śmierci Jana Nowaka - Jeziorańskiego. 26 stycznia odbył się jego pogrzeb na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Krzysztof Korwin Piotrowski nagrał z bohaterem filmu kilka godzin jego sentymentalnych wspomnień dotyczących lat międzywojennych i powrotu do Warszawy. Te nagrania z jesieni 2004 roku dotąd nie były w żaden sposób wykorzystane, a stały się podstawą do stworzenia filmu, którego tytuł wymyślił tuż przez śmiercią sam Jan Nowak - Jeziorański. Wiele razy podkreślał, że właśnie Warszawa była najważniejszym jego najukochańszym miejscem na ziemi. Naprawdę nazywał się Zdzisław, urodził się w Berlinie w czasie I wojny światowej, a jego matka była siostrą pradziadka autora tego filmu. O wielkim Polaku mówią jego przyjaciele i krewni. Barwnie opowiadają o jego zwyczajach i cechach charakteru: Zofia i Władysław Bartoszewscy, Jacek Taylor, Hanna i Jacek Fedorowiczowie, Ryszard Matuszewski, Stanisław Witkowski, a także Małgorzata Broll i Barbara Penderecka - Piotrowska.