Wiech moja miłość

10 sierpnia minęła sto piąta rocznica urodzin legendarnego Stefana Wiecheckiego - Wiecha. Jednej z najważniejszych postaci polskiej literatury XX wieku. Autora ponad 30 książek humorystycznych, w których wykreował własny świat obrazujący specyfikę warszawskiego społeczeństwa, własnych bohaterów i własny język. Zaczynając pisać w latach 30. utrwalił kilka epok historycznych. Przeprowadził swoich bohaterów przez okres wojny i okupacji, trudny czas "powojnia" i niełatwą epokę socjalizmu. Stworzona przez niego literacka postać Pana Piecyka to symbol klasy Don Kichota. Film jest recitalem ponadczasowego Pana Piecyka, granego przez Zbigniewa Zamachowskiego, godnego następcę Bogumiła Kobieli. W widowisku przechodzi on metamorfozę - od dziecka do wieku męskiego, a nawet dalej "w smugę cienia". Uosabia jednocześnie samego Wiecha i wyraża jego punkt widzenia, poglądy, doznania i uczucia. Oddaje również pełnię geniuszu wiechowskiego humoru - kreślącego ludzi z ich przywarami i słabościami, ale także z życzliwością. Pierwszymi utworami Stefana Wiecheckiego były sztuki pisane dla amatorskich teatrów. Popularność przyniosły mu felietony drukowane na łamach codziennej prasy warszawskiej. Utrwalił w nich resztki stołecznego folkloru oraz bogactwo typów osobowych mieszkańców miasta. Gwarą i żargonem peryferyjnych dzielnic opisywał świat, który odchodził. Publikował też książki - parodystyczne opowieści historyczne, recenzje teatralne, dialogi i monologi estradowe oraz wspomnienia warszawskie. Wiele jego opowiadań doczekało się współczesnych wydań. Humor i klimat Wiecha zachwyca już czwarte pokolenie Polaków.