Witaj, nocy

Włochy, rok 1978. Krajem wstrząsają kolejne akty terroryzmu lewicowego ugrupowania "Czerwone Brygady". 16 marca dochodzi do zamachu na niespotykaną dotąd skalę: wczesnym rankiem, w drodze z domu do siedziby parlamentu, zostaje porwany premier kraju Aldo Moro (Roberto Herlitzka). W czasie strzelaniny ginie pięciu członków jego ochrony. Moro jest przed pięć tygodni więziony, a porywacze nie wysuwają przez ten czas żadnych żądań. Później obiecują, że uwolnią premiera, gdy więzienia opuszczą ich towarzysze. Rząd twierdzi, że nie będzie negocjował z terrorystami. Policja jest bezradna i nie może wpaść na ślad porywaczy. Wkrótce okazuje się, że "niemoc" organów ścigania jest na rękę wielu politykom, w tym partyjnym kolegom porwanego. Moro pisze do nich rozpaczliwe listy, porywacze stopniowo łagodzą żądania, a rząd pozostaje nieugięty. W końcu, po niemal dwóch miesiącach, dochodzi do tragedii - zwłoki polityka zostają znalezione w bagażniku samochodu na jednej z rzymskich ulic. Dużo później wychodzi na jaw, że plakaty z napisem: "Aldo Moro zamordowany, ale nadal żyje w naszych sercach" rząd wydrukował już cztery tygodnie przed jego śmiercią. Twórca "Witaj, nocy", 65-letni Marco Bellocchio, ma opinię jednego z najbardziej interesujących współczesnych włoskich reżyserów. Specjalizuje się w tzw. kinie społecznie zaangażowanym realizując kontrowersyjne filmowe moralitety. W filmografii ma dobrze znane, również polskiej widowni, tytuły, jak: "Pięści w kieszeni", "Chiny są blisko", "Dajcie sensację na pierwszą stronę", "Diabeł wcielony" czy "Czas religii". "Witaj, nocy" pokazywano na MFF w Wenecji w 2003 roku, gdzie scenariusz filmu zdobył nagrodę za "niezwykły wkład indywidualny".