Wojna, której nie widać

Paul Moreira dokumentuje działania żydowskich osadników, konsekwentnie stwarzających sytuację, w której funkcjonowanie państwa palestyńskiego staje się niemożliwe. Osadnicy nie stanowią już jedynie mniejszości, czy niewielkiego procenta ludności. Aktualnie kontrolują oni trzy kluczowe ministerstwa w rządzie izraelskim i dodatkowo prowadzą celową, przemyślaną politykę okrążania kolejnych palestyńskich osad i spychania ich metr za metrem. Dotychczas relacje z tych codziennych zmagań znajdowały się w większości poza radarem mediów i opinii publicznej, w tej chwili jednak zaczynają zalewać Internet; z dnia na dzień pojawia ich się coraz więcej. Radykalni osadnicy żydowscy dzień w dzień nękają swych palestyńskich sąsiadów: przepędzają ich bydło, niszczą oliwne drzewa, atakują domy, odległe od większych osad. Oglądanie tych filmów - relacji, zamieszczanych w internecie, sprawiło, że Moreira zapragnął sam przekonać się co tak naprawdę dzieje się w Palestynie. Chciał zrozumieć, jak to możliwe, że pewne przypadki i zdarzenia pozostają niezauważone. Wyrusza więc w podróż po koloniach na linii frontu, po palestyńskich terytoriach, które mają stać się podstawą państwa Palestyna i dokonuje kolejnych odkryć. Część z tych odkryć jest pozytywna, jak nowe pokolenie Palestyńczyków, które zarzuciło strategię zamachowca świętego. Obrazy młodych terrorystów z kałasznikowami i bombami w ręku nie dominują już na ścianach arabskich miast Zachodniego Brzegu, to miejsce zajęły nowe grupy palestyńskich aktywistów, uzbrojonych w kamery cyfrowe i śledzących każdy dzień działań osadników. Jednak o ile krwawe rozwiązania nie zyskują już tak dużego poparcia, jak niegdyś, podobnie niską popularnością cieszą się propozycje pokojowych rozwiązań konfliktu, na których przecież osadnikom zawsze najbardziej zależało.