Wszystko mi wolno coraz wolniej

Rockowy zespół Gdzie Cikwiaty z Koszalina obchodzi w tym roku 20 - lecie istnienia. Jego lider, Jacek Barzycki kilka lat temu usłyszał przerażającą diagnozę - SM, czyli sclerosis multiplex - stwardnienie rozsiane, ciężka, nieuleczalna choroba, stopniowo degradująca organizm. Mimo takiego "wyroku" wciąż prowadzi swój zespół, który od niedawna gra w odmłodzonym składzie. Tak naprawdę muzyczna kariera Jacka pewnie musiałaby się szybko skończyć, gdyby nie jego żona, muza i menagerka zespołu, Wiesia. Jej motto brzmi: "nic się nie zmieniło". Jacek ma żyć tak, jakby był zdrowy. I to się sprawdza. Jacek pisze piosenki, w których mierzy się ze swoją chorobą. Refren jednej z nich brzmi: "wszystko mi wolno coraz wolniej". To chyba najlepiej oddaje stan, jaki dotyczy chorych na SM. W materiale główny bohater, Jacek, opowiada o swojej reakcji na wieść o chorobie, o początkowym lekceważeniu tego faktu i o tym, że mimo emocjonalnego rozchwiania, które sprawia na przykład, że się płacze, słuchając hymnu, albo śpiewając własne piosenki, można iść dalej, jeśli życiu towarzyszy pasja i miłość. Wiesia mówi o swoim życiu z wrażliwym artystą i codziennych nagrodach, jakie za to dostaje - piosenkom pisanym z myślą o niej. Młodzi muzycy Gdzie Cikwiatów mówią o swoim liderze: "tak naprawdę to mogłoby się wydawać, że skręcił kostkę, bo do słabości wciąż się nie przyznaje". Ilustracją materiału są fragmenty teledysków, nagrania z koncertów i z domu Barzyckich.