Wyśnione życie aniołów

Erick Zonca przebojem wtargnął do francuskiego i europejskiego kina: jego debiutanckie "Wyśnione życie aniołów" zdobyło Cezara 1999 dla najlepszego filmu i Felixa za najlepszy debiut reżyserski. Grające w tym filmie główne role Elodie Bouchez i Natacha Regnier otrzymały ex - aequo nagrodę na festiwalu w Cannes i nagrodę Felixa dla najlepszych aktorek, ponadto Elodie uhonorowano Cezarem dla najlepszej aktorki, a Natachę - Cezarem dla najlepszej debiutantki. Zonca zrealizował film kameralny, subtelny, wyciszony, którego osią są wzajemne relacje dwóch 20 - letnich dziewczyn, reprezentujących zupełnie odmienne typy osobowości, inne podejście do życia i ludzi. Isa i Marie buntują się - choć każda na swój sposób - przeciwko rzeczywistości, ale ich wewnętrzne rewolty znajdują zupełnie odmienne zakończenia. Isa ma krótkie, ciemne włosy, wesołe oczy i szeroki, szczery uśmiech. Żyje z dnia na dzień, ciągle w drodze, jest całkowicie wolna, sama sobie ustala reguły. Nie ma stałego adresu, utrzymuje się z dorywczych prac i sprzedawania na ulicy wycinanek własnego wyrobu. Jej skromny dobytek mieści się w starym plecaku. Kolejnym przystankiem na jej drodze jest leżące na północy Francji, przemysłowe Lille. Dziewczyna nie zastaje pod zapisanym adresem chłopaka, który kiedyś niezobowiązująco obiecał jej lokum. Na szczęście, znajduje pracę w szwalni, chociaż o szyciu ma mniej niż blade pojęcie. W szwalni wytrzymuje więc zaledwie parę dni, ale to wystarczy, żeby zawrzeć tam znajomość z Marie, która przybyła do Lille jakiś czas temu w nadziei na spełnienie swoich snów o lepszym życiu. Marie opiekuje się mieszkaniem pani Val i jej nastoletniej córki Sandrine, które przebywają w szpitalu w stanie śpiączki po groźnym wypadku samochodowym. Chętnie udziela gościny nowej przyjaciółce. Dziewczyna wydaje się rozsądniejsza i bardziej uporządkowana niż szalona, żywa jak iskra Isa, ale to Isa ze swoim optymistycznym nastawieniem do świata i ludzi, łatwością w nawiązywaniu kontaktów oraz intuicją, która pomaga jej wyczuwać niebezpieczeństwa, lepiej sobie radzi z trudną codziennością niż skryta Marie, naznaczona wewnętrznym cierpieniem i traktująca innych jak wrogów, a zarazem łatwowierna jak dziecko. Usiłując dostać się za darmo do lokalnego nocnego klubu, dziewczyny poznają dwóch pracujących tam bramkarzy: Charly'ego i Fredo. Nawiązują z nimi bliższą znajomość. Gdy Isa znajduje w mieszkaniu pamiętnik Sandrine, zaczyna kontynuować przerwane zapiski, a nawet odwiedzać chorą w szpitalu, wierząc, że przebywanie z nią i mówienie do niej pomoże ją wyrwać z letargu. Tymczasem Marie zostaje przyłapana w sklepie na kradzieży drogiej kurtki. Z opresji ratuje ją Chris, młody, przystojny i bogaty właściciel nocnego klubu. Marie zakochuje się w nim bez pamięci, zostaje jego kochanką, nieświadoma, że Chris traktuje ją tylko jako kolejną, niezobowiązującą przygodę. Widząc jej ślepe oddanie, Isa próbuje ostrzec przyjaciółkę, przywrócić jej rozsądek, ale Marie pozostaje głucha na jej argumenty i przyjaciółki zaczynają oddalać się od siebie. Wkrótce dziewczyny dowiadują się, że ich tymczasowe mieszkanie ma zostać sprzedane, obie muszą się wyprowadzić. Chris poprzez Isę informuje Marie, że z nią zrywa. Dziewczyna pogrąża się w głębokiej depresji. Podczas gdy Isa poszukuje nowego dachu nad głową i jakiegoś źródła utrzymania, nieszczęśliwa Marie decyduje się na desperacki krok. (LA VIE REVEE DES ANGES) Dramat psychologiczno - obyczajowy, Francja 1998 Reżyseria: Erick Zonca Scenariusz: Erick Zonca, Roger Bohbot Aktorzy: Elodie Bouchez, Natacha Regnier, Gregoire Colin, Patrick Mercado, Jo Prstia, Francine Massenhave, Zivko Niklevski i inni