Wysocki

Teatralnym premierom "Wysockiego" na scenach Krakowa i Poznania towarzyszyła aura wydarzenia. Widownia lat 80. odnalazła w tej sztuce odniesienia do współczesnych dyskusji na temat postaw i sensu angażowania się w sprawę narodową. Autor już wcześniej dał się zauważyć jako interesująca indywidualność "pokolenia, które wstępuje". Władysław Zawistowski urodził się w 1954 roku w Gdańsku, ukończył polonistykę na tutejszym uniwersytecie. Poeta, dramaturg, krytyk literacki i teatralny, tłumacz, wieloletni kierownik literacki Teatru Wybrzeże (1977 - 91), w 1993 r. został wybrany prezesem Oddziału Gdańskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Ma w dorobku sześć tomów wierszy - "Czyli ja", "Płonące biblioteki", "Ptak w sieci dalekopisu", "Geografia", "Powitanie jesieni", "Ciemna niedziela", "Wiersze i poematy wybrane" (1993) oraz pięć sztuk teatralnych - "Wieloryb", "Podróż do krańca mapy", "Wysocki", "Stąd do Ameryki", "Farsa z ograniczoną odpowiedzialnością", a także wiele tekstów krytycznych i publicystycznych. Przekłada dramaty Szekspira i innych pisarzy elżbietańskich, jest współzałożycielem Fundacji Theatrum Gedanese, która m.in. organizuje Gdański Tydzień Szekspirowski. Sztuki teatralne i przekłady Zawistowskiego były grane na scenach Teatru Wybrzeże, Teatru im. Słowackiego w Krakowie, Teatru Nowego w Poznaniu, Teatru Nowego w Łodzi i innych, a także w Teatrze TV. W tej sztuce Piotr Wysocki, romantyczny przywódca powstania listopadowego, pojawia się jako człowiek sześćdziesięcioparoletni, schorowany, żyjący w odosobnieniu, przytłoczony ciężarem dwudziestu paru lat syberyjskiego zesłania. Samotny z wyboru bohater, dożywa swych dni na folwarku w Warce. Niespodziewanie zostaje uwikłany w problem następnego pokolenia powstańców roku 1863. Odwiedzają go Bobrowski i Giller z Rządu Tymczasowego, nakłaniając, by wsparł swym autorytetem nowy ruch. Przywódcom powstania styczniowego potrzebny jest człowiek - symbol. Wysocki nie umie jednak zaakceptować racji i metod stosowanych przez nową generację bojowników. "Tamta to była moja rewolucja" - mówi o tragicznym zrywie roku 1830. Teraz jego czas już minął, pozostało mu tylko wielkie nazwisko i wybór miejsca umierania. Wysocki chce pozostać w Polsce, choć mógłby wyjechać na Zachód - jako przedstawiciel rządu powstańczego w Szwajcarii lub jako osoba prywatna, z dawną narzeczoną, z którą łączyła go miłość i wspólna walka o sprawę. Problem emigracji, pytanie o to, gdzie w przełomowym momencie dziejów powinien być człowiek, któremu nie jest obojętna przyszłość narodu i państwa - to jeden z istotniejszych wątków utworu. Sztuka o Wysockim nie jest bowiem dramatem biograficznym. Autora interesują nie tyle losy ludzi i psychologiczne motywy ich działań, co racje polityczne, przetargi i intrygi, a przede wszystkim - różnice doświadczeń każdego pokolenia i każdego ruchu walczącego o swoje ideały. TEATR TV WYSOCKI Czas: 64 min, OTV Poznań 1984 Autor: Władysław Zawistowski Reżyseria: Izabella Cywińska Realizacja tv: Andrzej Strzelecki Występują: Janusz Michałowski (Wysocki), Sława Kwaśniewska (Karska), Jerzy Stasiuk (Giller), Lech Łotocki (Bobrowski), Krystyna Feldman (Tobaczyńska), Wojciech Standełło (Tobaczyński)