Wyspa tajfunów

Portugalczycy nadali jej miano "Ilia Formosa" - pięknej wyspy. 160 kilometrów od wybrzeży Chin z fal wynurza się Tajwan. Na wyspie można podziwiać jedne z najmłodszych gór na świecie, nieomal tak wysokie jak Alpy. Najwyższy z tajwańskich szczytów, Yushan, wznosi się na blisko 4000 metrów. Wyżyny pełne są malowniczych wąwozów, spowitych mgłą lasów tętniących życiem licznych zamieszkujących je gatunków zwierząt. Nizinne są jedynie wybrzeża, na których skupia się ludność. Tajwan to niespokojne miejsce. Głęboko w trzewiach Ziemi napierające na siebie płyty tektoniczne wypiętrzają się, kształtując oblicze wyspy. Co kilka lat nawiedzają Formozę trzęsienia ziemi, nie pozwalające zapomnieć o pochodzeniu tego skrawka lądu. W ciągu roku w wybrzeża wyspy uderzają 3-4 tajfuny? potężne tropikalne cyklony, wschodnie odpowiedniki huraganów. Wiejącym z prędkością paruset kilometrów na godzinę porywom wiatru towarzyszą obfite ulewy. Formoza nie zawsze była wyspą. Niegdyś kilkukrotnie w dziejach łączył ją z kontynentem lądowy pomost. Po nim na Tajwan dotarło wiele zwierząt. Niektóre z nich stworzyły gatunki nie spotykane nigdzie indziej. Wśród zamieszkującej wyspę fauny można znaleźć tajwańskie makaki, jelenie mundżaki, serau kędzierzawe czy łuskowce. Prawdziwymi panami puszczy są krewniacy niedźwiedzia himalajskiego. Kiedy na wyspie przed czterema stuleciami pojawili się Chińczycy, w nowo powstałych lasach bambusowych bambusowe, znakomite środowisko do życia znalazły tajwańskie żaby i węże takie, jak śmiertelnie jadowity mokasyn ostronosy. Ludzie żyją na Formozie od mniej więcej 6000 lat. Wśród niektórych z zamieszkujących wyspę plemion jeszcze 60 lat temu byli łowcy głów. Pamiątką po krwawej przeszłości do dziś są plemienne zabawy.