Zapomniane pracownie

Ludwisarstwo, czyli rzemiosło związane z odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu, wykształciło się w Polsce w XV wieku. Przez wieki ludwisarze wyrabili dzwony, działa, posągi i drobne przedmioty codziennego użytku - takie jak np. świeczniki. Największy popyt na ich dzieła w Polsce przypada na wiek XVI. Wraz z rozwojem przemysłu metalurgicznego w wieku XIX rzemiosło to podupadło. Dziś ludwisarzy jest już bardzo niewielu. Zawód ten praktycznie zanika. Nadal jednak istnieje kilka znaczących pracowni, których wyroby cieszą się uznaniem. Należy do nich poznańska pracownia Antoniego Schneidera, w której wykonano m. in. kuranty na wieży Ratusza w Poznaniu, okucia dla zamku w Kórniku, Biblioteki Raczyńskich i Muzeum Henryka Sienkiewicza. W tejże pracowni powstała również mosiężna statuetka przedstawiająca szyjkę skrzypiec Groblina, będąca nagrodą w Konkursie Lutniczym im. Henryka Wieniawskiego. W podpoznańskich Komornikach znajduje się zakład brązowniczy, specjalizujący się w wykonywaniu kopii dzieł sztuki z brązu. Zarówno kopie, jak i dzieła autorskie z tej pracowni prezentowane są w renomowanych krajowych i zagranicznych galeriach. Również w okolicach Poznania, pod Śremem, działa odlewnia, w której odlano wiele znanych w kraju pomników - między innymi pomnik św. Wojciecha i pomnik Stanisława Mikołajczyka. Autor programu odwiedził poznańskie i okoliczne pracownie - w programie przedstawiona zostanie praca ludwisarzy oraz proces powstawania wyrobów i odlewów z brązu.