Zmierzch yakuzy

Dwuczęściowy film Sebastiana Steina pokazuje widzom kulisy pracy dla największej organizacji przestępczej na świecie - japońskiej yakuzy. Yakuza lub inaczej gokudō to japońska przestępczość zorganizowana. Członkowie yakuzy uważają się za potomków samurajów, dlatego też kierują się specyficznym kodeksem honorowym wzorowanym na bushidō - kodeksie samurajów. Jak jednak uważa Mitsuhiro Suganuma, były pracownik Agencji Wywiadu Bezpieczeństwa Publicznego, 60% członków yakuzy to japońscy burakumini, czyli nietykalni z najniższych warstw społecznych. 30% stanowią Koreańczycy, zaś zaledwie 10% przestępców pochodzi z wyższych warstw społecznych Japonii. Mafiosi z yakuzy zajmują się wszelkimi "interesami" - od handlu narkotykami przez sutenerstwo i wymuszanie haraczu aż po skomplikowane operacje finansowe i malwersacje. Reżyser dwuodcinkowego filmu przybliża widzom postać trzech gangsterów należących do yakuzy: Yoichi Nakamury, ekskomunikowanego żołnierza, Toyohiko Tanaki, bossa mafijnego, oraz Daikaku Choudouina - konsultanta yakuzy, znanego pod pseudonimem "The Sensei". Nakamura był członkiem Sumiyoshi-kai, drugiego co do wielkości gangu w Japonii, liczącego ok. 20 tysięcy członków działających w 277 klanach. Znany jest też jako "Tiger of Ginza" ze względu na swoją umiejętność i styl walki. Został wykluczony z gokudō po tym, jak pokłócił się z innym gangsterem o pieniądze. Obecnie jest uznanym biznesmanem i pracuje pod opieką Choudouina. Sensei nie jest członkiem żadnego konkretnego gangu, ale doradza bossom gokudō. Przyjaźnił się i wspierał Yassera Arafata, Osamę bin Ladena, Michaela Jacksona i Fidela Castro. Japońskie władze uznają go za terrorystę. Ma dziesiątki dzieci, którymi w ogóle się nie interesuje. Z kolei Tanaka jest ojcem chrzestnym organizacji Matsuba-kai. Obecnie ubolewa nad niskim poziomem członków "młodej yakuzy", których uważa za niewiele różniących się od pospolitych przestępców. Z nostalgią wspomina stare dobre czasy, kiedy yakuzą rządził kodeks honorowy. Członkostwo w gangu to koszt 2 tysięcy dolarów miesięcznie. Najniżsi rangą mafiosi zarabiają na przykład sprzątając domy bossów czy robiąc im pranie. Interesy jednak nie zawsze toczą się po myśli przestępców. Na przykład Nakamura poniósł porażkę przy sprzedaży nieruchomości, walki bokserskie nie przyniosły mu wystarczających dochodów i nie wypalił także jego interes sprzedaży wody po zawyżonej cenie na terenach dotkniętych tsunami. W efekcie Nakamura nie ma pieniędzy, aby opłacić lokal, który wynajmuje. Dokument Sebastiana Steina bardzo trafnie przedstawia rzeczywistość, w jakiej żyją członkowie yakuzy. To unikatowe spojrzenie wewnątrz największej organizacji przestępczej oraz intrygujący portret jej członków.