Auschwitz - fabryka śmierci Odcinek 2 - Rozkazy i własna inicjatywa

Streszczenie odcinka

Jesienią 1941 r. dla hitlerowców miały się rozpocząć decydujące przygotowania do tego, co nazywali "ostatecznym rozwiązaniem", czyli eksterminacji Żydów. W obozie w Auschwitz jego komendant Rudolf Hoess zmagał się z zadaniem zorganizowania masowych mordów ludności cywilnej, w tym po raz pierwszy kobiet i dzieci. On i jego kompani musieli się wykazać inicjatywą w wynajdowaniu nowych, efektywnych metod zabijania. Takie bowiem były rozkazy z góry, zapewniał Hoess podczas procesu. W październiku 1941 r. rozpoczęto prace nad budową nowego obozu, leżącego ok. 2, 5 km od Auschwitz. Wieś Brzezinka, gdzie miał się znajdować, Niemcy nazywali Birkenau. Pierwotnie nie był on przeznaczony dla Żydów, lecz dla radzieckich jeńców wojennych i miał pomieścić ok. 130 tys. więźniów. Był zresztą wznoszony ich rękami. Naziści traktowali ich jeszcze gorzej niż pozostałych więźniów. Z liczącego 10 tys. pierwszego, jesiennego, transportu do wiosny dożyło zaledwie kilkuset. Na nich też prowadzono pierwsze doświadczenia z cyklonem B, czyli kwasem pruskim - środkiem dezynfekującym wykorzystywanym do uśmiercania ludzi. W sumie podczas wojny w niemieckiej niewoli zmarło z głodu, chorób i wycieńczenia ok. 3 mln żołnierzy radzieckich. Przygotowania do masowych mordów Żydów prowadzano w tamtym okresie gdzie indziej, np. w miastach niemieckich, skąd Żydów wysiedlano na Wschód, m.in. do łódzkiego getta. Ale wraz z przyjazdem nowych transportów getto stało się jeszcze bardziej przepełnione. Zapadła więc decyzja o utworzeniu obozów w Chełmnie i Bełżcu. Przesiedlenia ludności żydowskiej już nie wystarczyły, trzeba było rozpocząć planową eksterminację. W styczniu 1942 r. w łódzkim getcie dokonano pierwszej selekcji ludzi przeznaczonych do wymordowania. W Chełmnie zagazowywano ich tlenkiem węgla w specjalnych ciężarówkach. Ci, którzy nie zginęli w ten sposób, byli eliminowani już w getcie poprzez morderczą pracę, brak jedzenia, choroby. Perfidia hitlerowców polegała również na tym, że selekcji do wywózki na śmierć musieli dokonywać sami Żydzi.