"Bikini Blue". Tomasz Kot oszaleje z miłości do Lianne Harvey! [WIDEO+ZDJĘCIA]

Krzysztof Połaski

21 marca 2017, 19:40

Zobacz galerię (9 zdjęć)

Anglia, Manchester. Koniec II wojny światowej. Skoro świat oszalał, czemu my nie możemy? Na chwilę zapomnieć o tym co było, oderwać się od przytłaczającej rzeczywistości i jak niczym nieskrępowani nastolatkowie całować się na plaży? I tak nic nie jest takie, jakie się wydaje. Nie ma jednej prawdy, a być może jedynym sposobem na powrót do normalnego życia jest szaleństwo?

W latach 1939-47 blisko 200 000 Polaków zranionych przez wojnę i wielką politykę rozpoczęło nowe życie na obcej wyspie. Dla większości z nich była to podróż na nieznaną, odległą i niezbyt gościnną planetę. Właśnie o życiu na owej „obcej planecie” i międzyplanetarnej, czyli polsko-angielskiej miłości opowiada ta historia.

Akcja filmu rozgrywa się w roku 1953. - To rok, w którym umarł Stalin, Elżbieta II została koronowana na królową Wielkiej Brytanii, a reprezentacja Anglii poniosła na Wembley historyczną klęskę z komunistycznymi Węgrami – mówi autor scenariusza i reżyser filmu Jarek Marszewski. Głównymi bohaterami są małżonkowie Eryk Szumski, polski żołnierz-wygnaniec i Dora, młoda Angielka. Eryk przebywa w Mabledon Park, miejscu przeznaczonym dla byłych polskich żołnierzy dotkniętych wojenną traumą. Dora wyrusza w podróż, która ma wyjaśnić dzielącą ich tajemnicę. To historia o wyobcowaniu i odnajdywaniu się w nowym, nieznanym świecie, o ludziach zranionych i godnych, o utraconym losie i zmaganiach o jego odzyskanie – wyjaśnia reżyser.

"Bikini Blue". Czego spodziewać się po nowym filmie historycznym z Tomaszem Kotem w roli głównej? [KOMENTARZ+ZDJĘCIA]

Jedna z hal na terenie Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w Warszawie. Już na wejściu uwagę przyciągał duży green screen i stojący nieopodal motocykl. Na tych elementach tak skupiłem uwagę, ...

Krzysztof Połaski

W roli głównej wystąpił charyzmatyczny Tomasz Kot, który tak mówi o produkcji:

Udział w filmie to dla mnie wyjątkowe doświadczenie, bo w kilka miesięcy musiałem zdecydowanie poprawić swoją znajomość języka angielskiego. Mam dziwne poczucie debiutu, czuję coś podobnego do tego, co czułem przy realizacji „Skazanego na bluesa”.