"Dom z papieru 3" przedpremierowa recenzja
"Dom z papieru" zadebiutował w 2017 roku. Prawdziwy szał na hiszpańską produkcję zaczął się jednak w 2018 roku, wraz z premierą jego drugiej części. Jego nałogowe oglądanie praktykowało wtedy wielu moich znajomych. Mnie również dosięgnął hype na "La Casa de Papel", a w tamtym czasie na palcach jednej ręki mogłam chyba zliczyć produkcje, które tak dobrze mi „zagrały” już od pierwszego odcinka.
Serial "Dom z papieru" w mgnieniu oka stał się jedną z najpopularniejszych, nieanglojęzycznych produkcji Netflixa i choć twórcy opowiedzieli na przestrzeni 2 sezonów zamkniętą historię, bohaterów "La Casa de Papel" już wkrótce ponownie zobaczymy na ekranie. Zwolenniczką kontynuacji nigdy nie byłam, ale do oglądania przedpremierowych odcinków przystąpiłam z nie lada entuzjazmem. Niestety, po seansie muszę z przykrością przyznać, że szału jak na razie nie ma.
W kolejnej odsłonie "La Casa de Papel" sprawcy napadu na mennicę wiodą beztroskie życie w różnych częściach świata, do czasu aż jeden z nich zostaje schwytany przez służby specjalne. Jedyną szansą na uratowanie go okazuje się wtedy zebranie wszystkich i zaplanowanie... kolejnego napadu. Tak rozpoczyna się misja ratunkowa Profesora w pełnej absurdów i nie trzymającej się kupy 3. części "Domu z papieru". Koncepcja serialu pozostała oczywiście niezmienna: polega na zebraniu przez głównego dowodzącego ludzi, zaprezentowaniu im planu, a następnie szybkim przystąpieniu do jego realizacji. Widz ponownie może śledzić zmagania swoich ulubieńców z ich własną naturą i przeciwnościami losu, ale brakuje w tym już elementu zaskoczenia, który ponownie mocno chwyciłby za gardło. Na ekranie niby wiele się dzieje, ale fabuła jest tak grubymi nićmi szyta, że momentami aż kłuje w oczy.
W serialu jest za to dużo miejsca na sentymenty i eksploatowanie dokładnie tych samych pomysłów w nieco zmodyfikowany sposób. Niestety to, co udało się po raz trzeci twórcom "Stranger Things" nie wyszło ekipie odpowiedzialnej za "Dom z papieru". Wszystko już po prostu widzieliśmy — nawet nowy cel napadu przypomina swoim wystrojem wnętrze mennicy, w której spędziliśmy dwa poprzednie sezony. Serial nie zaskakuje też pod względem muzycznym — w jednym z pierwszych odcinków usłyszycie hit z poprzedniej części w zmodyfikowanej wersji. Widać też, że twórcy wzięli sobie do serca pomysły i życzenia fanów, nawet te najbardziej absurdalne, jak (pewnego rodzaju) powstanie z grobu.
Kultura i rozrywka
Mam też spore zastrzeżenia do sposobu przeprowadzania nowego napadu. Niby pojawiają się tam jakieś komplikacje, ale jakimś dziwnym trafem bardzo szybko udaje się je bohaterom rozwiązać. Niby ktoś zostaje ranny i bardzo cierpi, ale za chwilę wstaje z łóżka i idzie dalej. Pierwsze trzy odcinki nowego "Domu z papieru" okradziono z napięcia i niedomówień, które były przecież wizytówką serialu. Schemat goni schemat i nawet jeśli akcji udaje się w końcu odbić w nieoczekiwaną stronę, to szału jednak nie ma i niczego nie urywa...
Twórcom ewidentnie ta kontynuacja jak na razie nie wyszła, to sklejony byle jak ciąg kolejnych wydarzeń, które pamiętamy doskonale z poprzednich części. Szkoda, że nie udało się wprowadzić nowej jakości. Zapowiada się, że trzeci sezon "La casa de Papel" będzie jedynie odcinał kupony od sukcesów pierwszych części.
