Domy zwierząt: urodzeni inżynierowie Odcinek 3 - Miasta zwierząt

Streszczenie odcinka

Wiele zwierząt potrzebuje domu tylko dla swojej rodziny. Inne wolą żyć w grupie. Na jednym drzewie może powstać mała osada. Wówczas daje o sobie znać zarówno rywalizacja, jak i zdolność do współpracy. Powstają złożone społeczności, tworzące olbrzymie, naturalne metropolie. Maskonur zwyczajny. Ujmujący niewielki ptak o krótkich skrzydłach i masywnym kolorowym dziobie. Wykopuje pod ziemią głęboką norę, by tam umieścić gniazdo i wychowywać młode. Nie jest jednak samotnikiem. Maskonury gniazdują obok siebie, w grupach liczących dziesiątki tysięcy osobników. Autorzy filmu próbują przeniknąć do jednej z takich ptasich metropolii na Hebrydach u północno-zachodnich wybrzeży Szkocji. Jednak wiele gatunków musi stawić czoło wyzwaniom, którym sprostać można tylko w grupie. Świstaki żyją w małych koloniach. Jedną, ukrytą wśród skał norę, zamieszkuje kilka rodzin. Opuszczając schronienie, sporo ryzykują. Dlatego stosują system wczesnego ostrzegania. W ten sposób chronią całą społeczność. Antylopy gnu całe życie spędzają w ruchu, szukając zielonych pastwisk. Ich domem jest stado. Nie potrzebują lepszego schronienia. Młode stają na nogi w kilka chwil po narodzinach, a już po paru dniach mogą nadążyć za stadem. To ich najlepszy środek obronny przed drapieżnikami. Pszczoły wspólnie budują plaster, w którym odkładają zapasy na gorsze dni. Razem stanowią potężną siłę obronną przeciw każdemu, kto spróbowałby wykraść ich miód. Tym i wielu innym zwierzętom wspólny dom zapewnia najlepszą strategię przetrwania.