Dziecko ze śmietnika

Dustbin Baby, Wielka Brytania 2008

April została znaleziona w zsypie na zapleczu pizzerii. Trafia do kolejnych rodzin zastępczych, ale nigdzie nie może zagrzać miejsca. W końcu postanawia dowiedzieć się czegoś o swoim pochodzeniu.

Reżyseria:Juliet May

Czas trwania:100 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film obyczajowy

Dziecko ze śmietnika w telewizji

  • Dakota Blue Richards

    jako April

  • Juliet Stevenson

    jako Marion

  • David Haig

    jako Elliot

  • Carol Starks

    jako Janet Johnson

  • Chris Ryman

    jako Frankie

  • Poppy Lee Friar

    jako Hannah

  • Helen Blakeman

    Scenariusz

  • Juliet May

    Reżyseria

  • Jake Bernard

    Montaż

  • Chris Goodger

    Zdjęcia

  • Adrian Johnston

    Muzyka

  • Julia Ouston

    Producent

Opis programu

Scenariusz powstał na podstawie książki poczytnej brytyjskiej pisarki Jacqueline Wilson, popularnej zwłaszcza wśród nastoletnich czytelniczek, które mocno się identyfikują z jej bohaterkami. Laureatka wielu nagród, w swoich powieściach porusza ważne tematy dotyczące młodych ludzi, pisze o miłości, dorastaniu, międzypokoleniowych konfliktach, czasem o sprawach bardzo trudnych, o problemach nastolatków pochodzących z rozbitych rodzin, zagubionych, pozostawionych bez opieki i szans na normalną przyszłość, przeżywających życiowe dramaty. Taka jest właśnie bohaterka "Dziecka ze śmietnika", która nigdy nie zaznała spokoju i rodzinnego ciepła. Jako niemowlę została wrzucona do zsypu na zapleczu niewielkiej pizzerii i gdyby nie młody chłopak z personelu najpewniej nie przeżyłaby nocy. Na szczęście, kilkunastoletni Frankie usłyszał płacz noworodka i wyciągnął dziecko ze śmietnika, o czym pisała potem cała prasa. Mała April trafia do rodziny zastępczej, nowych opiekunów: Daniela i Janet Johnsonów kocha jak własnych rodziców, spędza z nimi kilka najszczęśliwszych lat. Ale ich małżeństwo zaczyna się psuć, Daniel zdradza żonę i w końcu po domowej awanturze odchodzi. Zrozpaczona Janet nie ma dość siły, by żyć samotnie z adoptowanym dzieckiem. Wybiera najprostszą - jej zdaniem - drogę, by zagłuszyć ból i cierpienie: popełnia samobójstwo. Od tej pory April wędruje od jednej rodziny zastępczej do drugiej, nigdzie dłużej nie zagrzewa miejsca, nie zaznaje miłości i ciepła. Chociaż ma zaledwie kilka lat, przeżywa wiele zawodów, tragedii i rozczarowań, nie wie co to szczęśliwe, beztroskie dzieciństwo. Na krótko poznaje smak przyjaźni, ale zostaje rozdzielona z życzliwą jej starszą koleżanką, Dianą. Jako nastolatka April spotyka na swej drodze nauczycielkę, mieszkającą samotnie Marion Bean, która - poznawszy jej historię - bierze uczennicę pod swoje skrzydła. Rodzi się między nimi sympatia, która z czasem zamienia się w wielką przyjaźń. Marion rezygnuje z pracy w szkole i przyjmuje posadę w muzeum, gdzie szefem jest jej wierny przyjaciel Elliot.