Ed Hardy. Wytatuować świat

Słynny, kontrowersyjny tatuażysta Phil Sparrow otworzył kiedyś przed dziesięcioletnim Edem Hardym książkę, mówiąc: "Oto prawdziwa sztuka". Chłopak zerknął do środka, aby ujrzeć czarno-białe zdjęcia japońskich mężczyzn pokrytych malunkami przedstawiającymi samurajów, smoki, orientalne pejzaże i sceny z japońskich mitów. Tak zaczęła się wielka fascynacja Hardy'ego, która przetrwała kilka dekad. Urodzony w Kalifornii w roku 1945, Hardy studiował grafikę w San Francisco Art Institute, jednocześnie eksplorując półświatek upadłych kobiet i pijanych marynarzy, u których podpatrywał ulubione, "oldschoolowe" tatuaże. Potem udał się do Japonii, gdzie studiował tatuaż azjatycki, pacyficzny i meksykański, dopatrując się w nich mistycznej sztuki malowania na żywym płótnie. U schyłku XX wieku Ed Hardy, cieszący się już renomą jednego z czołowych tatuatorów świata, oddalił się całkiem od swojej największej pasji. Nie mógł znieść, że tatuaż stał się obiektem mody, snobizmu i konformizmu. Niespodziewanie, w roku 2004 prace Kalifornijczyka dostrzegli projektanci mody. Popularność inspirowanych nimi ubrań zapewniła Hardy'emu komercyjny sukces i status gwiazdy popkultury, o które nigdy nie zabiegał. Dokument "Ed Hardy. Wytatuować świat" to portret artysty, a jednocześnie pełnego skromności i pragmatyzmu człowieka o jasno sprecyzowanych i wyważonych poglądach na sztukę. W filmie zostają odtworzone jego młodzieńcze aspiracje, studia, krótkotrwały epizod z pierwszym studiem tatuażu i kolejne etapy kariery. Widzowie zobaczą wywiady z samym Hardym, jego wieloletnią małżonką oraz innymi tatuażystami, niezliczoną ilość jego prac, a także interesujące studium wpływu, jaki wywarł na dzisiejszą popkulturę. Jest to również hołd złożony mistrzowi przez jego miłośnika: w jednej ze scen widzimy jak bohater dokumentu zdobi tatuażem ciało reżyser Emiki Omori.