Edi

"Edi" to utrzymana w nieco baśniowym tonie opowieść, a raczej przypowieść o ofierze i przeznaczeniu, o tkwiących w człowieku pokładach dobra. Tytułowy Edi to bowiem postać niezwykła, trochę nierzeczywista, a jednocześnie jakże swojska. On i jego przyjaciel Jureczek to dwaj łódzcy złomiarze żyjący z tego, co uzbierają na wysypiskach i ulicach. Menele i alkoholicy mieszkający w przeznaczonej do rozbiórki starej fabryce, nie mają jednak w sobie nic z bandziorów: nie są agresywni, nie kradną, nie napadają, są łagodni i poczciwi. A przy tym Edi namiętnie zbiera i czyta książki, które przechowuje w lodówce z odzysku i niczym troskliwy ojciec opiekuje się swoim chorowitym, jąkającym się, strachliwym i naiwnym jak dziecko przyjacielem. Okolicą, w której mieszkają obaj złomiarze, trzęsą dwaj bracia prowadzący ciemne gangsterskie interesy. Za nieposłuszeństwo czy zbytnią opieszałość w zwracaniu długów karzą nawet śmiercią. Bracia mają młodszą siostrę zwaną przez wszystkich Księżniczką. Od czasu śmierci rodziców zajmują się jej wychowaniem i strzegą jej cnoty. Na krótko przed maturą Księżniczki Edi, który wśród meneli uchodzi za prawdziwego intelektualistę, dostaje od nich ważne zadanie. Ma zająć się literacką edukacją dziewczyny. Jest nie tylko oczytany, ale i wystarczająco brzydki, by nie stanowił dla Księżniczki żadnej pokusy. Kiedy podczas wieczornej nauki urażona ciągłym pilnowaniem jej dziewczyna próbuje dokuczyć Ediemu, ten nie tylko się nie obraża, ale w dowód zaufania zostawia jej klucz od drzwi wejściowych. Kilka tygodni później okazuje się, że Księżniczka jest w ciąży. O ojcostwo bracia podejrzewają Cygana, młodego dostawcę alkoholu, który od dawna podkochiwał się w dziewczynie. Grożą mu okrutną zemstą. Chcąc ratować wybranka, Księżniczka oświadcza, że sprawcą jej ciąży jest Edi. Niesłusznie oskarżony "nauczyciel" z pokorą przyjmuje straszliwą karę, jaką wymierzają mu bracia Księżniczki, a gdy dziecko przychodzi na świat, "obdarowany" nim Edi bierze niemowlę na wychowanie.