„28 dni później...” (Danny Boyle 2002)
Londyn. Grupka ekologów włamuje się do laboratorium, w którym przeprowadza się doświadczenia na małpach. Pomimo ostrzeżeń naukowca twierdzącego, że zwierzęta zarażone zostały niebezpiecznym dla ludzi, przenoszonym przez krew wirusem furii, otwierają klatki...
Wydarzenia, które następują później oglądamy oczami wybudzonego z długiej śpiączki Jima. Kiedy nikt nie reaguje na jego wołanie, opuszcza budynek szpitala i wychodzi na ulicę, ale nie znajduje na niej żywej duszy…. Te początkowe sceny, w których zdezorientowany człowiek samotnie przemierza puste ulice Londynu, zapadają głęboko w pamięć i wywołują dreszcze! Potem robi się już bardziej konwencjonalnie, co oznacza, że rozwścieczone zombi biegają po mieście żądne krwi, a „nasi” uciekają. Ale i tak film Danny’ego Boyle’a działa na wyobraźnię dzięki wizjonerskiemu kształtowi plastycznemu. Cyfrowa kamera dała specyficzny efekt „relacji z miejsca wydarzeń”: potwory wychodzą poza kadr, światło jest dziwnie rozproszone, a ruch odbywa się w takim tempie, że oko nie nadąża.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv
“Mad Max” (George Miller 1979)
W świecie po wojnie nuklearnej panuje chaos i anarchia, z którą walczą nieliczni. Jednym z nich jest Max, policjant który przypadkowo doprowadza do śmierci szefa gangu motocyklowego, terroryzującego okolicę. W odwecie przestępcy mordują jego kumpla oraz rodzinę. Ta prosta fabułka nie jest w tym filmie najważniejsza. Istotny był przygnębiający, ale szalenie sugestywny obraz świata w trakcie rozpadu, w którym nie pozostaje nic poza brutalnością, przemocą i szaleństwem. Ta ponura postapokaliptyczna w wizja znalazła kontynuację w kolejnych dwóch, a właściwie trzech (wziąwszy pod uwagę tę z 2015 roku już z innym aktorem) kolejnych częściach.
I tak jak w pierwszej areną walki jest pokryta kurzem i pyłem, ale jednak droga, to w kolejnym częściach będzie nią wszechobecna pustynia, która wchłonęła wszelką cywilizacja, a walka toczy się już nie o sprawiedliwość i porządek, ale o wodę i paliwo, które są największymi skarbami i walutą.
Niskobudżetowy „Mad Max”, który stał się szybko filmem kultowym stanowił jedną z największych kinowych inspiracji. To po nim właśnie powstały inne futurystyczne obrazy, ukazujące przerażające wizje przyszłości, gdzie jedynie jednostki walczą z bandami przestępców.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv
„Jestem legendą” (Francis Lawrence 2007)
Rok 2012. Nowy Jork. Między płytami chodników wyrasta trawa, samochody stoją w poprzek drogi, po ulicach gonią się sarny i lwy... Nie ma ludzi, życia. Koniec cywilizacji... Mieszkańcy zostali zainfekowani wirusem, który zmienił ich w stado krwiożerczych, bardzo groźnych i łaknących krwi mutantów, na szczęście nieodpornych na światło słoneczne. W tym pozornie wymarłym mieście prowadzi samotną (nie licząc suki Sam) egzystencję wojskowy naukowiec Robert Neville. Film to w dużej mierze zapis jego walki o przetrwanie, walki o to, by nie zwariować i nie dać się pokusie łatwej śmierci z rąk wściekłych wampirów, walki o codzienną rutynę, samodyscyplinę i rozrywkę (rajdy po mieście samochodami wyścigowymi i grę w golfa). Ten zabieg, stawiający bohatera w absolutnym centrum zainteresowania, sprawia, że widzimy jak na dłoni jego dylematy, rozterki i odczuwamy dojmującą samotność w wielkim mieście, tak do niedawna żywym i gwarnym.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv
“Delicatessen” (Marc Caro, Jean-Pierre Jeunet 1991)
Zabawny film z dość przerażającą wizją postapokaliptycznego świata, w którym ludzkość zostaje zmuszona do kanibalizmu. Taki drastyczny sposób zdobywania pożywienia wymusza jakaś mało skonkretyzowana apokalipsa, w wyniku której panuje deficyt żywności, być może spowodowany nadmierną konsumpcją. Po prostu ludzkość (symbolicznie zredukowana do mieszkańców kamienicy) zjadła już wszystko co miała. Mieszkańcom pozostaje zdanie się na łaskę rzeźnika Clapeta, właściciela kamienicy, który kolejnych lokatorów morduje, oprawia i przerabia na schabowe.
Salvador Dali byłby zachwycony “Delicatessen”, bo to dzieło tak dziwne i pokręcone, że aż surrealistyczne! Zachwyca oryginalna wizja przyszłości (wegetariańskie podziemie walczące z mięsożercami), niezwykła koncepcja plastyczna – akcja ma miejsce w cieknącej, zamieszkanej przez rzeszę dziwaków kamienicy.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv
