Wczoraj w Warszawie odbyła się uroczysta premiera „Czerwonego Pająka” – „polskiego thrillera, który rzucił wyzwanie skostniałemu gatunkowi” (Variety). Na czerwonym dywanie, obok reżysera – Marcina Koszałki, pojawili się aktorzy: Filip Pławiak, Małgorzata Foremniak, Julia Kijowska, Nikodem Rozbicki, Barbara Kurzaj, Marek Kalita, Dorota Landowska, Andrzej Deskur i Adam Woronowicz, kreujący w „Czerwonym Pająku” rolę na miarę polskiego Hannibala Lectera.
Na widowni zasiedli liczni goście specjalni. Debiut fabularny wielokrotnie nagradzanego operatora (m.in. Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za „Rewers”) oglądali m.in.: Wojtek Smarzowski, Kinga Dębska, Antoni Krauze, Agnieszka Kawiorska, Antoni Królikowski, Sandra Staniszewska, Liliana Komorowska, Magda Koleśnik, Magdalena Waligórska i Karolina Szostak.
Znakomicie przyjęty przez krytyków i publiczność film, którego światowa premiera odbyła się na festiwalu w Karlowych Warach, ma już na koncie prestiżową nagrodę Francuskiego Stowarzyszenia Krytyków i laury drugiej edycji Kairskiego Tygodnia Krytyków Filmowych. Obraz wejdzie na ekrany w piątek, 27 listopada.
„Czerwony Pająk” to wstrząsająca historia PRL-owskiego seryjnego mordercy polującego na ofiary w latach 60. XX wieku. Scenariusz zainspirowały dwie postaci z miejskich legend. Lucjan Staniak („Czerwony Pająk”) to nigdy nie istniejący seryjny morderca, który trafił do światowej literatury kryminalistycznej jako postać autentyczna. Karol Kot („Wampir z Krakowa”), jeden z najmłodszych znanych na świecie seryjnych morderców, pod koniec lat 60. stał się prawdziwą gwiazdą mediów. Obie postaci zainspirowały twórców do stworzenia oryginalnej, trzymającej w napięciu fikcyjnej opowieści o naturze zbrodni.
Karol (Filip Pławiak) jest zwyczajnym nastolatkiem. Pochodzi z dobrego domu, odnosi sukcesy w sporcie, zakochuje się. Punktem zwrotnym w jego życiu jest moment, gdy przypadkiem staje się świadkiem morderstwa. Kierowany ciekawością, zaczyna śledzić zabójcę. Morderca okazuje się… weterynarzem (Adam Woronowicz). Karol wchodzi z nim w bardzo silną i emocjonalną relację mistrz – uczeń. W ten sposób odkrywa potrzebę, której istnienia nie był świadomy lub nie miał odwagi, czy możliwości jej nazwać. Weterynarz staje się jego nauczycielem w sztuce zabijania. Jednak gdy nadejdzie dzień próby, student stanie przed niezwykle trudnym wyborem.
