Mówią o niej polska Dakota Fanning. Podobnie jak jej amerykańska odpowiedniczka, swoją karierę aktorską rozpoczęła w bardzo młodym wieku. Już jako sześciolatka wygrała swój pierwszy casting i w 2006 roku zagrała u boku Macieja Zakościelnego w filmie "Tylko mnie kochaj". Widzowie z miejsca pokochali małą, słodką blondyneczkę, która swoim figlarnym spojrzeniem i naturalnością skradła filmowe show starszym i bardziej doświadczonym kolegom aktorom. Dziś jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych młodych gwiazd w Polsce. Na koncie kilkanaście ról, niezliczone ilości sesji zdjęciowych i udziały w programach telewizyjnych.
Telemagazyn: O czym jeszcze marzy dziewczyna, która prawdopodobnie większość swoich pragnień spełniła przed 18. urodzinami? Od najmłodszych lat grasz w filmach i serialach, występujesz w programach, widownia cię uwielbia... czego chcieć więcej?
Julia Wróblewska: Nie wiem o czym więcej mogę marzyć. Mam już naprawdę dużo, ale jeśli już mam coś wybrać, to chciałabym kiedyś zamieszkać na jakiś czas w Hiszpanii, bo uwielbiam ten kraj.
Czym dla ciebie jest aktorstwo, jeszcze zabawa, czy już praca, z którą chciałabyś związać swoją przyszłość?
Kiedy byłam młodsza aktorstwo było dla mnie wyłącznie zabawą. W gimnazjum jeszcze zabawą, ale też pracą, a teraz chyba już wyłącznie pracą. Oczywiście czerpie z tego przyjemność, lecz mam już dużo nauki i maturę za 2 lata.
Myślisz o zdawaniu do szkoły teatralnej?
Będę próbowała dostać się do teatralnej jednak nie mam „parcia na szkło”. Spróbuję w różnych miastach. Zobaczymy czy się uda. Jako drugi kierunek chcę wybrać iberystykę.
A praca na planach filmowych ułatwi ci, czy wręcz utrudni dostanie się do szkoły?
Praca na planie raczej ułatwi, zdobywam doświadczenie i mam mniejszą tremę przed ludźmi może będę mniej się stresować...
Jak ci się pracuje z ekipą „M jak miłość”?
Bardzo fajnie przez osiem lat zdążyłam się z nią zżyć.
Lubisz swoją bohaterkę? Jak długo chciałabyś kontynuować jej wątek? „M jak miłość" to bądź co bądź tasiemiec, nie boisz się zaszufladkowania, nie czujesz, że praca przy serialu cię ogranicza?
Lubię swoją bohaterkę choć prywatnie jestem zupełnie inna. Wątek chciałabym kontynuować dopóki będę czerpać przyjemność z grania tej postaci. Uważam, że nie czując się w roli trudno jest dobrze ją zagrać. Mimo wszystko staram się podejmować innych aktorskich wyzwań, by właśnie uniknąć zaszufladkowania.
Co wydarzy się w życiu Twojej bohaterki? Ile możesz zdradzić? Czy zostaniecie z Joasią i Tomkiem prawdziwą rodziną?
Niestety to tajemnica zawodowa i nic nie mogę zdradzić.
W takim razie porozmawiajmy o kontynuacji „Listów do M.”. Fajnie było wrócić na plan tej produkcji?
Cudownie było mi wrócić z powrotem na plan tej produkcji. Ponownie mogłam się spotkać z aktorami, których nie widziałam przez cztery lata. Ogólnie przy pierwszej jak i drugiej części dobrze mi się pracowało. Świetnie to wspominam.
Jak przebiegała praca na planie, opowiedz o kulisach powstawania filmu.
Film jest o świętach dlatego kręciliśmy w zimę. Muszę przyznać, że było nam trochę zimno (śmiech) ale jak zwykle mimo tego że zdjęcia były kręcone w nocy to i tak świetnie się bawiliśmy.
Jak bardzo zmieniła się twoja postać od czasów pierwszej części „Listów do M”? Jaka obecnie jest Tosia?
Tosia od pierwszej części bardzo się zmieniła. Stała się bardziej stanowcza, zaczęła się kłócić jak i również bardzo wydoroślała. Wydaje mi się, że mimo swojego wieku jest bardzo dojrzała emocjonalnie, a przekonacie się o tym już w listopadzie.
Masz już spore doświadczenie aktorskie, powiedz mi gdzie ci się lepiej pracuje na planie filmu czy serialu?
Nie jestem w stanie jednoznacznie stwierdzić, ponieważ na planie serialu można rozwijać swoją postać i przywiązywać się do aktorów, nawiązywać przyjaźnie na dłużej. Za to plan filmowy to coś świeżego, można zagrać nową postać, nową osobę...
Dlaczego wzięłaś udział w „Celebrity Splash!”?
Wzięłam udział w "Celebrity Splash!" ponieważ chciałam nauczyć się czegoś nowego. Nigdy nie wykonywałam skoków do wody, a okazja nauczenia się czegoś takiego jest rzadkością
i czymś niespotykanym w moim życiu. Poza tym chciałam pokazać, że każdy może, chciałam zachęcić ludzi do wykonywania sportu i rozpowszechnić tak trudną i zasługującą
na nieokazany do tej pory szacunek dyscyplinę sportu.
Widzowie znają cię głównie przez pryzmat postaci, które grasz, a jaka jesteś prywatnie?
Prywatnie jestem zupełnie inna. Zazwyczaj gram takie anielskie dzieci, które nigdy nie zrobiły nic złego, nigdy nie miały sprzeczek z rodzicami i są niemalże idealne. Tak naprawdę nikt nie jest perfekcyjny, każdy jest inny.
Wiem, że miałaś już swoje bliskie spotkanie z internetowym hejtem (przy okazji publikacji zdjęcia świadectwa szkolnego). Żałujesz, że wzięłaś udział w tej internetowej dyskusji
na temat twoich ocen? Myślisz, że jest jakiś sposób by walczyć z tym zjawiskiem? Chcesz z tym walczyć?
Zauważyłam, że ludzie wymagają od aktorów, a w zasadzie wszystkich rozpoznawalnych osób, żeby były idealne, a jak już mówiłam nikt taki nie jest.... Trzeba spojrzeć na to jak trudno jest pogodzić pracę z nauką, dlatego niech nikt nie wymaga ode mnie czerwonych pasków i perfekcyjnego życia! Chciałam jedynie pokazać ludziom, że obowiązki można pogodzić ze szkołą, niekoniecznie mając czerwony pasek. Niestety nic do nich nie dociera więc myślę, że po prostu zacznę to ignorować.
Wróćmy do twojej pasji jaką jest aktorstwo. Pracujesz obecnie nad jakimś nowym projektem aktorskim? Nowa rola? Co dzieje się w twoim zawodowym życiu?
Na razie nad niczym nowym nie pracuję. Wolę przyłożyć się do nauki. Jestem teraz w 2 liceum więc trzeba wziąć się w garść na najbliższe dwa lata, a kolejne projekty mogą narobić mi zaległości, których potem nie będę w stanie nadrobić.
Gdzie widzisz się za jakieś 10-15 lat? Wybiegasz w przyszłość, czy raczej starasz się żyć tu i teraz?
Na razie jestem tu i teraz bo przez 10-15 lat może się bardzo wiele stać i zmienić.
Rozmawiała:
Adriana Słowik
