„Klątwa umarlaka: w poszukiwaniu zaginionego złota” na
„Klątwa umarlaka: w poszukiwaniu zaginionego złota”
W programie „Klątwa umarlaka: w poszukiwaniu zaginionego złota”, który miał swoją premierę na antenie Polsat Viasat History, bierzecie udział w misji odnalezienia zaginionego złota. Jak dowiedzieliście się o tym skarbie?
Adam: Kiedy miałem 12 lat trafiłem na książkę, która zawierała mnóstwo legend i historii i pomyślałem „skoro mówią, że to może być prawda, to chcę to sprawdzić”. Tam po raz pierwszy spotkałem się z informacją o zaginionej kopalni złota w Pitt Lake, o tym, że jest to bardzo niebezpieczne miejsce, a ludzie nie wiedzą tak naprawdę czy informacja o złocie jest prawdą, czy tylko legendą. Zapragnąłem wtedy dowiedzieć się, jak jest naprawdę. Kiedy skończyłem 16 lat, zrobiłem prawo jazdy i mogłem wreszcie dostać się do miejsc opisanych w książce, a zaginiona kopalnia złota była najbliżej, więc miałem w końcu możliwość podjęcia próby udowodnienia prawdziwości legendy o złocie Slumacha. Wraz ze zgłębianiem się w temat, coraz bardziej zdawałem sobie sprawę, że jest w tej legendzie trochę prawdy. Naturalną koleją rzeczy było rozpoczęcie poszukiwań na miejscu. Zacząłem realizować wielodniowe wyprawy z plecakiem i wspinaczki górskie. I robiłem to na obszarze, gdzie kopalnia mogła istnieć, ponieważ jeśli mam zamiar wspinać się po górach, równie dobrze mogę iść w obszar, w którym mam możliwość znalezienia złota.
Wyprawa po złoto Slumacha to niebezpieczna przygoda. Wielu, którzy podjęli się poszukiwań, nigdy nie wróciło. Czy podczas waszej wyprawy wydarzyło się coś niebezpiecznego?
Kru: Na każdym kroku można tam złamać nogę, uszkodzić kostkę, można się poślizgnąć i skręcić kark. Jest dzika zwierzyna, są non stop upadki ze skał, szczeliny. Wszędzie, gdzie prowadzi nas Adam jest bardzo niebezpiecznie. Powinno paść pytanie o to, czy mamy jakiekolwiek bezpieczne momenty.
Adam: Ja ci zapewniam bezpieczeństwo.
Kru: Uchodzimy z życiem, to się liczy. Mnie też często zostawiasz sam na sam z niebezpieczeństwem. Ale ważne, że pod koniec dnia zawsze wracamy cali. I dopóki nie zdobędziemy tego złota, nie zrezygnujemy.
Jak przygotowywaliście się do wyprawy?
Adam: Przygotowanie odbywa się poprzez lata podobnych doświadczeń. Nie ma jednej słusznej formuły. Każdy ma swoją metodę, a najlepszym sposobem na przygotowanie jest właśnie zdobycie doświadczenia. To złożone pytanie: jak przygotować się na cross, lodowce, góry? Powiem tyle: jak nie jesteś przygotowany, to od razu będziesz to wiedzieć.
Czy musieliście uważać na kamerzystę i innych członków ekipy?
Kru: Tym ludziom naprawdę należy się szacunek. Wielu z nich po raz pierwszy było na lodowcu. Dla mnie samego było to bardzo trudne doświadczenie, bo nie wiedzieliśmy zbyt wiele o tym, w co się pakujemy ani o miejscach, w których będziemy. Naprawdę fajnie było obserwować ich postępy. To tak jak w sztukach walki – zaczynasz od białego pasa, pracujesz nad sobą i wspinasz się na coraz wyższe poziomy. Adam był przyzwyczajony do tego, ale normalni ludzie nie robią takich rzeczy, a zwłaszcza gdy masz kamerę i patrzysz przez nią. Zatem obserwowanie rozwoju naszej ekipy było wspaniałym doświadczeniem, ale też super dodatkiem do programu. Wyprawa i jej trudy połączyły nas wszystkich w jedną szaloną rodzinę.
Sprawdź program tv na stronie Telemagazyn.pl
