Melancholia

Dania/Szwecja/Francja/Niemcy 2011

Cierpiąca na depresję Justine wychodzi za mąż za Michaela. Choroba nasila się podczas przyjęcia. Kobieta nie jest w stanie sprostać oczekiwaniom małżonka, rodziny i gości.

Reżyseria:Lars von Trier

Czas trwania:136 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Dramat obyczajowy

Melancholia w telewizji

Galeria

Melancholia (2011) - Film
Melancholia (2011) - Film
Melancholia (2011) - Film
Melancholia (2011) - Film
Melancholia (2011) - Film
Melancholia (2011) - Film
  • Melancholia (2011) - Film
  • Melancholia (2011) - Film
  • Melancholia (2011) - Film
  • Melancholia (2011) - Film
  • Melancholia (2011) - Film
  • Melancholia (2011) - Film
  • Kirsten Dunst

    jako Justine

  • Charlotte Gainsbourg

    jako Claire

  • Kiefer Sutherland

    jako John

  • Charlotte Rampling

    jako Gaby

  • John Hurt

    jako Dexter

  • Alexander Skarsgård

    jako Michael

  • Manuel Alberto Claro

    Zdjęcia

  • Jonas Eskilsson

    Drugi reżyser

  • Peter Hjorth

    Drugi reżyser

  • Pontus Klänge

    Drugi reżyser

  • Anders Refn

    Drugi reżyser

  • James Velasquez

    Drugi reżyser

Opis programu

(MELANCHOLIA) Dramat psychologiczny, Dania/Niemcy/Szwecja/Francja/Niemcy 2011 Scenariusz i reżyseria: Lars von Trier Aktorzy: Kirsten Dunst, Charlotte Gainsbourg, Kiefer Sutherland, Charlotte Rampling, John Hurt, Alexander Skarsgard Twórca "Melancholii" to bez wątpienia jeden z najgłośniejszych europejskich filmowców, równie sławny co kontrowersyjny, Duńczyk Lars von Trier, autor takich dzieł, jak "Tańcząc w ciemnościach", "Przełamując fale", "Europa", "Element zbrodni" czy "Antychryst". Tym razem nakręcił film, który jak pisał jeden z recenzentów: "jest krzykiem rozpaczy w obliczu nieuchronności śmierci i samotności ludzkiego istnienia". Światowa premiera odbyła się w 2011 r. na festiwalu w Cannes. Nagrodę dla najlepszej aktorki otrzymała wówczas odwórczyni roli Justine, Kirsten Dunst. Lars von Trier był nominowany do Złotej Palmy. Tytułowa Melancholia to nazwa planety, która już wkrótce może przynieść zagładę ludzkości. W niemej scenie otwierającej film Lars von Trier nie pozostawia żadnych złudzeń. Ku Ziemi zmierza tajemnicze ciało niebieskie, które może spowodować tylko zniszczenie. Nasza planeta przestanie istnieć. Złowrogą atmosferę potęguje przejmująca muzyka operowa, podkreślająca widmo końca i niechybnej śmierci. Akcja przenosi się wstecz. Bohaterowie jeszcze nie myślą o zagładzie, dla nich dopiero rodzi się nowe, szczęśliwe życie. Nowożeńcy Justine i Michael jadą białą limuzyną na swoje wesele. W okazałym zamczysku, otoczonym polami golfowymi, czekają już licznie zebrani goście. Kręta i wąska droga biegnie przez las, kierowca ma trudności z pokonaniem zakrętów długim samochodem, przez co para spóźnia się na przyjęcie. Od początku uroczystość otacza aura jakiejś tajemniczości i nerwowości, jakby miało się coś strasznego wydarzyć. Cierpiąca na melancholię panna młoda jest równie piękna i eteryczna, co dziwna i denerwująca, nie pasująca do tego świata. Przemowę ojca dziewczyny zakłóca ostre wystąpienie jego byłej żony, matki Justine, która jest przeciwna małżeństwu, nie wierzy w miłość ani w trwałe związki. Rodzinną kłótnię dopełni scysja między Justine a jej zrównoważoną siostrą Claire, która najwyraźniej obawia się jakiegoś skandalu. Nastąpi też zdrada i rozpadnie się dopiero co zawarte małżeństwo. Wraz z rozwojem akcji atmosfera gęstnieje, narasta poczucie lęku i strachu.

Powiązane artykuły