Pod jemiołą

W otwierającej film scenie poznajemy szczęśliwą rodzinę: małżeństwo Susan i Toma Chandlerów oraz ich dziesięcioletniego syna Jonathana. Domownicy przygotowują się do świąt Bożego Narodzenia, są przepełnieni miłością i radością. Wspólnie wybierają się po choinkę. Kiedy po zapadnięciu zmroku wracają do domu z okazałym drzewkiem na bagażniku auta, dochodzi do tragedii. Zajęty rozmową Tom w ostatniej chwili zauważa nadjeżdżający z przeciwka samochód i już nie jest w stanie uniknąć czołowego zderzenia. Siedzący z tyłu Jonathan wychodzi z wypadku niemal bez szwanku. Susan odnosi poważnie obrażenia, ale jej życiu nie zagraża niebezpieczeństwo. Niestety, Tom nie przeżył silnego uderzenia. Od tego tragicznego w skutkach wypadku mija prawie rok. Zbliża się kolejne Boże Narodzenie, ale w rodzinie Chandlerów nie ma miejsca na radość i świętowanie. Osierocony Jonathan nigdy się nie pogodził z bezsensowną śmiercią ojca, który był nie tylko jego podporą w trudnych chwilach, ale i wielkim przyjacielem. Chłopiec nie umie się odnaleźć w nowej rzeczywistości, brakuje mu ojcowskich rad, wspólnych zabaw i wypadów na rozgrywki hokejowe. Dobrze zapowiadający się gracz szkolnej drużyny hokeja od śmierci ojca nawet nie tknął kija. Jonathan jest tak bardzo pochłonięty myślami o nim, że w swej dziecięcej wyobraźni - a może naprawdę - widzi go i rozmawia z nim. Zachowanie Jonathana budzi gniew i jednocześnie niepokój Susan. Martwi się o syna, żyjącego w nierealnym świecie, oddającego się marzeniom, które nigdy się nie ziszczą. Jonathan nie przestaje jednak marzyć i wierzy w magiczną moc gałązki jemioły, przynoszącej miłość i szczęście. Nadal "spotyka się" z ojcem i prowadzi z nim długie rozmowy, nawet w szkole na przerwie. Właśnie na tym tle dochodzi do bójki ze szkolnymi kolegami, którzy wyśmiewają się z niego. Biorących się za łby chłopców rozdziela nowy nauczyciel, Kevin Harrison. Wezwana do szkoły matka prosi pedagoga o ratunek, a on obiecuje wszelką pomoc. Kevin doskonale rozumie ból i żal Jonathana.