Porwana: historia Nataschy Kampusch

Wszyscy znają historię Nataschy Kampusch – austriackiej dziewczyny uprowadzonej w drodze do szkoły przez 35-letniego Wolfganga Priklopila. W chwili porwania Natascha miała dziesięć lat. Kolejne osiem spędziła w zamknięciu ze swoim oprawcą. Dokument "Porwana - historia Nataschy Kampush" przedstawia jej wstrząsające losy przede wszystkim z punktu widzenia ofiary. Natascha opowiada w jaki sposób została porwana, a potem wielokrotnie poniżana i krzywdzona przez tego, który ją uwięził. Bardzo dokładanie relacjonuje także moment swojego uwolnienia. Z wielkim żalem krytykuje zachowanie austriackich mediów, które wypaczały rzeczywistość. W dokumencie nie zabraknie też relacji jej najbliższych. Jak to uczucie, kiedy przez osiem lat nie wiesz co stało się z twoją córką? Wśród gości twórców filmu znalazł się także przyjaciel porywacza, który mimo licznych wizyt w jego domu nigdy nie podejrzewał jaki dramat się tam rozgrywał. Strasshof, zamożna dzielnica Wiednia. Tu 02.03.1998 roku zaginęła Natascha Kampusch. "Powróciła do świata" po prawie 8 latach, 23.08.2006 roku. Jak to możliwe, że więziona przez tyle lat dziewczyna pozostała tak mocna i pewna siebie? Jak to możliwe, że domaga się, aby nie nazywano ją ofiarą, bo nią nie jest? "Czasem każdy traci kontrolę nad sobą i może zrobić coś głupiego. Porywaczowi przepaliło się w mózgu kilka bezpieczników, inaczej nigdy by tego nie zrobił" – mówi. Dziewczyna pamięta wszystko, najdrobniejsze szczegóły; od momentu porwania, poprzez lata spędzone w celi i w ogrodzie Wolfganga Priklopila aż do ucieczki w dniu, kiedy odkurzała białą furgonetkę a porywacz zapomniał zamknąć bramę. Po latach nieprawdopodobne wydaje się to, że policja w czasie 8 lat kilkakrotnie przesłuchiwała porywacza. Donosił na niego także sąsiad, przekonująco uzasadniając swe podejrzenia. Śledztwo prowadzono nieudolnie i w jego toku nic nie odkryto. W czasie lat niewoli Nataschę najbardziej przerażało to, że jeśli jej opraca zachoruje lub umrze – ona zostanie w podziemnej celi i umrze z głodu. Początkowo dziewczyna odczuwała wyłącznie paniczny strach. W miarę upływu lat, upokorzeń i cierpień, Natascha zaczęła nienawidzić porywacza. Zastanawiała się, czy ze sobą nie skończyć, szukała sensu tego, co się z nią stało. Czy znalazła? Tak, czy inaczej – przeżyła i o tym opowie w naszym wstrząsającym dokumencie.