Pożegnalne przyjęcie

Poruszający dramat o miłości i prawie do śmierci. I portret środowiska gejów w "czasach zarazy". Nick Stark od lat jest w szczęśliwym związku z reżyserem Brandonem. Pogodny, przystojny architekt pewnego dnia dowiaduje się, że jest seropozytywny. Uczucie Nicka i Brandona nie przechodzi tej próby. Nick opuszcza partnera i wyprowadza się z ich wspólnego domu. Rok później stan bohatera gwałtownie się pogarsza. Zmiany w mózgu są nieodwracalne i wkrótce Nick straci świadomość. Postanawia popełnić samobójstwo, lecz zanim odejdzie wyprawia wielkie przyjęcie pożegnalne dla swojej rodziny i przyjaciół. Dwa dni to nie tylko czas zabawy, ale i wyjaśnienia wszystkich niezałatwionych spraw. Także z Brandonem. Pożegnalne przyjęcie to film zrealizowany za przez Randala Kleisera, reżysera raczej kojarzonego z kinem rozrywkowym (Grease, Błękitna laguna). Kleiser jest również autorem scenariusza, który oparł na autentycznej historii jednego ze swoich przyjaciół. Osobisty ton Pożegnalnemu przyjęciu nadaje nie tylko stojąca za nim historia, ale również zaangażowanie członków ekipy, którzy na każdym poziomie realizacji wspierali to niskobudżetowe przedsięwzięcie. Powstał obraz przejmujący, choć nie pozbawiony słodko-gorzkiego humoru. Kleiser skupia się na pokazaniu psychologicznej i emocjonalnej prawdy, portretując człowieka, który stoi na granicy śmierci, jednocześnie ostatni raz celebrując życie. Jego film jest też wyraźnym głosem w kwestii prawa do decydowania o tym, kiedy i jak umrzeć. Nick nie ucieka przed cierpieniem, lecz pragnie odejść z godnością. Jego decyzję rozumieją bliscy, mimo że pogodzenie się z nią jest dla nich bolesnym doświadczeniem. Reżyser opowiada tę historię nielinearnie, przeplatając "tu i teraz" flashbackami z przeszłości, wspomnieniami dobrych i złych chwil. Kamera Bernda Heinla często po prostu obserwuje uczestników przyjęcia, wyłapując krótkie sceny, fragmenty rozmów. W głównej roli wystąpił Eric Roberts, któremu partnerują m.in. Gregory Harrison, Margaret Cho, Olivia Newton-John i George Segal.