"Jedz, módl się, kochaj" (2010)

Julia jako Liz Gilbert, która znajduje się w przełomowym momencie swojego życia. Będąc tuż po rozwodzie decyduje się na roczny urlop ryzykując wszystkim, aby odmienić swoje życie. W Jedz, módl się, kochaj Liz doświadcza prostej przyjemności jedzenia we Włoszech, siły, jaką daje modlitwa w Indiach oraz wewnętrznego spokoju i miłości na Bali.

Julia Roberts przeczytała wspomnienia z podróży Elizabeth Gilbert Jedz, módl się, kochaj w 2006 roku, kiedy książka została wydana po raz pierwszy i natychmiast stała się bestsellerem. Do dzisiaj sprzedano ponad 6 milionów egzemplarzy i przetłumaczono ją na 40 języków. Roberts zaangażowała się w projekt nie tylko ze względu na możliwość pracy ze świetnym tekstem, ale także na szansę współpracy ze scenarzystą i reżyserem Ryanem Murphy. - Spodobał mi się sposób, w jaki książka opowiada o życiowym doświadczeniu, poszukiwaniu odpowiedzi na nurtujące nas pytania i tym, jak ważni mogą być dla nas inni ludzie. Bardzo istotne było dla mnie także to, że reżyserii podjął się Ryan - mówi aktorka.

"Sypiając z wrogiem" (1991)

Młoda atrakcyjna Laura jest od trzech lat żoną Martina Bourneya. Mąż obstawiony faksami i komputerami, zarabia duże pieniądze. Mieszkają na pustym wybrzeżu kalifornijskim w futurystycznej willi. Pozornie Burneyowie wydają się idealną parą. Pedantyczny Martin sprawia wrażenie szarmanckiego mężczyzny opiekującego się Laurą, ale w rzeczywistości jest sadystą, który traktuje żonę jak swą własność.

"Teoria spisku" (1997)

Nowojorski taksówkarz Jerry Fletcher (Mel Gibson) jest człowiekiem bez przeszłości, gdyż nie potrafi jej sobie przypomnieć. Czasami w jego umyśle pojawiają się strzępki obrazów, zdarzenia, których sam nie potrafi złożyć w całość. Jest przekonany, że coś lub ktoś mu zagraża, ale nie potrafi ustalić, ani kto to jest, ani czego może od niego chcieć. Informacjami postanawia podzielić się z jedyną, jak mu się wydaje osobą, która go zrozumie. Jego paranoidalne teorie nie przekonują Sutton (Julia Roberts), jednak nie lekceważy Fletchera. Sama cierpi z powodu traumatycznych przeżyć. Siedem lat temu zamordowano jej ojca, sędziego federalnego. Sutton nigdy nie pogodziła się z oficjalną wersją wydarzeń, którą wtedy przedstawiła policja. Fletcher nie tylko chce poinformować Alice o swoich odkryciach, ale przede wszystkim chce ją ostrzec. Jest przekonany bowiem, że grozi im śmiertelne niebezpieczeństwo, którego wyjaśnienie znajduje się gdzieś w przeszłości.

Świetne kino i świetne role Roberts i Gibsona!

"Usmiech Mony Lizy" (2003)

Niezależna nauczycielka zmienia spojrzenie uczennic na świat. Emancypacja kobiet w zachodniej kulturze ma stosunkowo krótkie i często burzliwe dzieje. Nie przypadkiem Mike Newell akcję swojego filmu osadził w latach 50. ubiegłego wieku, a za jej miejsce wybrał ekskluzywny amerykański college dla dziewcząt. Zaczyna się nowy semestr w prestiżowej szkole dla dziewcząt. Wellesley College skupia najlepsze studentki w kraju, więc i jesień 1953 roku należy do pracowitych. Na uczelnię przybywa nowa nauczycielka, młoda Katherine Watson (Julia Roberts). Będzie wykładać historię sztuki. Katherine szybko odkrywa, że uczennice, choć zdolne, wtłaczane są w ramy schematycznego myślenia. Zajęcia z prac domowych i nauka na pamięć nie są dla młodej nauczycielki szczególnie przydatne i w szkole, i w życiu. Obserwujemy losy nie tylko młodej, samodzielnej nauczycielki Katherine, lecz także kilku dziewcząt wchodzących w dorosłe życie. Pierwsze uczucia, związki, plany na przyszłość to ten czas. Poważne decyzje przeplatane są czasem beztroski, zabawy i celebrowania przyjaźni. Newell pokazuje nie tylko kobiety i ich codzienność, ale również wychodzenie z gorsetu "kury domowej", łamanie panujących konwenansów, zyskiwanie samoświadomości.