Muzyka lat 90. miała na mnie duży wpływ. To był czas mojej podstawówki. Pamiętam, że brałem wtedy udział w takiej miniliście przebojów, gdzie do oryginalnej muzyki z magnetofonu w przebraniach udawaliśmy popularnych wykonawców. Bardzo chciałem zaśpiewać kawałek zespołu IRA „Bierz mnie”, ale starsze siostry stwierdziły, że to za ostry numer i skończyło się na jakimś Varius Manx. Dotąd, gdy słyszę coś z tamtych lat np. takie „Coco Jumbo” momentalnie przenoszę się to tamtych beztroskich czasów – opowiedział nam Darek Wieteska.

Rok 1991 to było moje pierwsze spotkanie z tańcem. W ramach zajęć w gimnazjum mieliśmy możliwość nauki tańca. Moja męska klasa w technikum metalurgicznym jakoś się do tego nie paliła, więc poszedłem sam z inną klasą. Tam zostaliśmy dobrani w pary i tak to się zaczęło. Przez 3 miesiące tańczyliśmy razem, a u mnie już tak zostało i tańczę do dziś – opowiada swoją historię z lat 90. Janek Kliment, który naukę tańca rozpoczął późno bo w wieku 17 lat.

Lata 90. to był dla mnie czas pierwszych intensywnych treningów tanecznych pod okiem Roberta Kupisza w jego szkole w Kielcach. Właśnie tam sięgnąłem również po swoje pierwsze sukcesy i medale. To był dla mnie fajny okres, który ukształtował mnie na całe życie – wspomina Tomek Barański.

W latach 90. chodziłam do liceum, a na mojej głowie obowiązkowo rządziła trwała ondulacja i modny wówczas alf, czyli grzywka, której nazwa wzięła się od czupryny Alfa - bohatera popularnego w tych czasach serialu. Wyglądałam jak pudel połączony ze Schwarzeneggerem! Wypchane poduszkami ramiona i noszenie ubrań o trzy rozmiary za dużych było wtedy na czasie, więc sylwetka nie prezentowała się w tym najlepiej – wspomina ze śmiechem Beata Tadla.