Tropem nieznanego Odcinek 5 - W pogoni za chrząszczami

Streszczenie odcinka

Dziś w programie: Darwin stwierdził, że w przyrodzie, wszystko, co żyje, jest sobie pokrewne - pochodzi od wspólnych przodków. Współcześnie jest to podstawowa teoria. W czasach Darwina była to teza rewolucyjna, prowadząca do diametralnej zmiany w naukach biologicznych. Aby uczcić Darwina i dzieło jego życia, podążymy za jednym z najznakomitszych specjalistów od chrząszczy. Prof. David Kavanagh spędził 40 lat na odkrywaniu i opisywaniu nowych gatunków. Badacz ten twierdzi, że należy opisywać nowe gatunki, ponieważ nie znamy jeszcze wszystkich. Nie wiemy, jak na siebie reagują, które są niezbędne do funkcjonowania społeczności i ekosystemów. Niektóre mają piękne barwy, dziwaczne kształty, niektóre są olbrzymie. W czasie swojej długiej kariery prof. Kavanagh odkrył 73 nowe gatunki chrząszczy i żuków na całym świecie. Jego najbardziej intrygującym odkryciem było odkrycie nowego gatunku chrząszcza w 1980 r. w górskim terenie północnej Kalifornii. Nowo odkryty gatunek (nebria turmaduodecima) wpasował się w sieć ewolucyjnych zależności, nad którymi Kavanagh pracował 30 lat. Okazało się, że chrząszcz ten jest spokrewniony z gatunkiem z Oregonu i Gór Kaskadowych. Kavanagh zauważył w tym gatunku coś intrygującego - mianowicie chrząszcz ten zawsze wędrował razem z innym gatunkiem - nebria vandykei. Okazało się, że żyją razem. W ciągu dnia siedzą razem pod tym samym kamieniem. W nocy razem wyprawiają się na żer. To podsunęło mu pomysł, by w Trinity Alps poszukać towarzysza nebria turmaduodecima. Znalezienie tego kuzyna oznaczałoby odkrycie całkowicie nowego gatunku i potwierdzenie podstaw teorii Darwina. Niewiele jest przykładów sytuacji, kiedy taksonomiści lub biolodzy mogą coś przewidzieć. Najlepszym przykładem jest Darwin, który znalazłszy storczyk z nektarium długim na 25 cm, przewidział, że musi istnieć zapylacz, którego to skusi. Kilkadziesiąt lat później odkryto ćmę, nazwaną zawisakiem, która ma wystarczająco długą trąbkę, by sięgnąć do dna ostrogi. Prof. Kavanagh przyznaje: "Miło jest się poczuć kolegą Darwina, który przewidział coś w oparciu o długie nektarium storczyka. Nie było to na zasadzie prawdopodobieństwa wystąpienia w naturze, tylko korelacji i ewolucji zapylacza z kwiatem". Tak jak prace oparte na ewolucji innych biologów, tak i prace Kavanagha są oparte na teorii Darwina opisanej w dziele "O powstawaniu gatunków drogą doboru naturalnego". Czy teoria ewolucji Darwina w połączeniu ze współczesną wiedzą o DNA, pomoże Kavanaghovi dowieść istnienia nowych gatunków owadów?