Zabić na końcu

Historia dwóch młodych nieudaczników życiowych, którym marzy się odmiana ich szarej egzystencji. Marek pracuje jako ślusarz w jednej z łódzkich fabryk. Wraz ze swoim szwagrem, który jest tam strażnikiem, postanawiają obrabować zakładową kasę pancerną. Pomysłu i dokładnego opisu podobnego skoku dostarcza im scenariusz filmowy znaleziony w mieszkaniu reżysera, który potrzebował pomocy ślusarza przy otwieraniu domowego sejfu. Ze scenariusza wynika, że bohaterowie filmu, Markowski i Szwagrowski, dokonują udanego napadu na bank, mając w ręku precyzyjny plan działania. Nie wiadomo jednak, jak kończy się ich historia, ponieważ w scenariuszu brakuje kilku ostatnich stron. W tym samym czasie ekipa filmowa rozpoczyna realizację filmu według zdobytego przez obu młodzieńców scenariusza. Widzowie śledzą więc jednocześnie przebieg wydarzeń na planie i kolejne poczynania rabusiów. Ci zaś, kierując się wskazówkami zawartymi w scenariuszu, dostają się do zakładowego sejfu i otwierają go. Okazuje się jednak, że z powodu niewypłacalności zakładu bank wstrzymał wypłatę i kasa, zamiast pieniędzy, zawiera całą baterię alkoholu, przyjętego w depozyt na czas trwającego właśnie strajku.