Życie po tańcu

"Tańczyłam 10 lat, po czym wszystko rzuciłam. Czym był dla mnie taniec? Skąd się zjawił w moim życiu? Co pozostawił we mnie, jak zmienił moje ciało, mój umysł? Po długiej przerwie, patrząc na pierwsze kroki stawiane przez syna, postanowiłam o tym opowiedzieć i opowieść tę zapisać na taśmie... " - mówi w swoim filmie Marie - Pascale Lescot. "Życie po tańcu" jest filmem o miłości do tańca, przedstawionej trochę serio, a trochę na granicy burleski. Marie - Pascale Lescot tańczyła od dziecka i nagle, prawie bez powodu, wszystko rzuciła. Zatrzymała się, by wziąć głębszy oddech, odnaleźć sens życia. Po pewnym czasie poczuła nieodpartą potrzebę opowiedzenia o tańcu, o swoim tańcu. Musiała to zrobić, by dać upust nagromadzonym emocjom, uczuciom... Sięgnęła więc najpierw po pióro, a następnie po kamerę, a raczej kamery, gdyż autorka nie dysponowała większymi funduszami i często pożyczała sprzęt od znajomych. Zatańczyły słowa i obrazy; po czym sama na chwilę weszła na środek sceny... Marie - Pascale Lescot urodziła się w Orleanie. Studiowała filologię francuską, taniec nowoczesny i dziennikarstwo.