Były sobie odkrycia Odcinek 19 (Sezon 1) - Marconi i fale radiowe

Streszczenie odcinka

... Trzy kropki. Litera S w alfabecie Morse'a. Taki sygnał, nadany w Poldhu w Kornwalii, odebrano za oceanem, na Nowej Fundlandii w Kanadzie 24 grudnia 1901 roku. Transatlantyckie telegramy nie były nowością. Działały już od lat, od czasu położenia w 1866 roku podmorskiego kabla łączącego oba kontynenty. Sensację budził natomiast sposób przekazania sygnału: historyczną literę S zarejestrowała stacja radiowa w St. John, korzystając z anteny umocowanej na latawcu. Niedowiarkowie sądzili zresztą, że elektromagnetyczne impulsy powędrowały przez Atlantyk, korzystając ze wspomnianego, podmorskiego przewodu; osiągnięta odległość przekazu - 3200 kilometrów - przekraczała bowiem najśmielsze oczekiwania. Przecież jeszcze dwa lata wcześniej, dowodzenie flotą za pomocą radia podczas wielkich manewrów Royal Navy kilkaset kilometrów od brzegów, uważano za niezwykłe osiągnięcie! Pierwsze próby z telegrafem bez drutu rozpoczął Guglielmo Marconi w Bolonii w 1894 roku, stosując prosty oscylator Hertza jako nadajnik i koherer opiłkowy Brandly'ego jako detektor fal Wyniki były nader skromne. Dopiero po wyjeździe do Anglii, w słynnej później serii doświadczeń z udoskonaloną aparaturą, wyposażoną w długą antenę i uziemienie, odkrywca uzyskał w 1897 roku kulkunasto - a następnie kilkudziesięciokilometrowe zasięgi nadajnika. Wreszcie, w 1901 roku sygnały radiowe przekroczyły ocean Atlantycki. Talent wynalazczy Marconi udanie łączył z organizacyjnym: już w 1897 roku założył w Wielkiej Brytanii towarzystwo akcyjne "Marconi Wireless Telegraph Co", zyskując poparcie wpływowych osobistości i kapitał wynoszący zawrotną wówczas kwotę stu tysięcy funtów. Dalszy rozwój radiotelegrafii, a później radiofonii postępował milowymi krokami, przynosząc odkrywcy wielkie zyski. Z sukcesem finansowym przyszła też Nagroda Nobla otrzymana, wspólnie z Karlem Ferdinandem Braunem, w 1909 roku w dziedzinie fizyki.