Chwała dziwkom

"Chwała dziwkom" to spojrzenie na prostytucję w trzech odległych geograficznie miejscach, gdzie obowiązują różne kultury, języki i religie. W Tajlandii prostytutki czekają na klientów za weneckim lustrem, patrząc obojętnym wzrokiem na swoje ciała. W Bangladeszu mężczyźni odwiedzają dzielnicę slumsów, by zaspokoić pożądanie wśród miejscowych kurtyzan. W Meksyku kobiety modlą się do litościwej Pani Śmierci, zaklinając codzienność. O ile w Tajlandii najstarszy zawód świata jest traktowany dość liberalnie, niemal w lekkim tonie, tak w Bangladeszu wiążę się ze społecznym piętnem, a w Meksyku przyjmuje osobliwą formę celebracji śmierci, pragnienia przejścia "na drugą stronę". Austriak Michael Glawogger, autor znakomitej "Śmierci człowieka pracy", w "Chwale dziwkom" stworzył intrygujący kalejdoskop paradoksów i osobliwości. Bez uciekania się do osądów moralnych posługuje się przykładem prostytucji, by zanalizować kondycję współczesnego człowieka. - Realizując "Chwałę dziwkom" przyjąłem teorię, wedle której relacje damsko-męskie w danej kulturze znajdują odzwierciedlenie w prostytucji - tak jak w codziennym życiu, ale w dużo szybszym tempie - przekonuje filmowiec. - (... ) W filmie można zobaczyć różne rytuały i sytuacje. Szybę oddzielającą kobiety i mężczyzn w Tajlandii, mężczyzn z Bangladeszu, którzy całymi grupami wybierają partnerki do seksu czy też Meksykanów, krążących po mieście samochodami w poszukiwaniu odpowiedniej kandydatki na noc. Bohaterki dokumentu "Chwała dziwkom" doświadczają wszystkiego, co może wydarzyć się między dwójką ludzi w łóżku. - Mężczyźni nie rozumieją, jak bardzo poświęcamy nasze poczucie wstydu dla pieniędzy - mówi jedna z nich. Niewątpliwym atutem dokumentu, wyróżnionego w 2011 roku Nagrodą Specjalną Jury w konkursie "Horyzonty" na MFF w Wenecji, są szczere wywiady z kobietami, imponujące zdjęcia Wolfganga Thalera oraz ścieżka dźwiękowa, na której można usłyszeć piosenki w wykonaniu m.in. PJ Harvey, Tricky'ego i CocoRosie.